พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
ราชการ |
(งาน~) | น. ราชโปริส., ปฏุกญฺจุก., | ||
ราชกิจจานุเบกษา |
น. ปวตฺติปตฺต., | |||
ราชครู |
น. ราชคุรุ. | |||
ราชดัด |
น. ภุชปตฺต. อาภุชี. | พืช | ||
ราชตระกูล |
น. ราชกุล., | |||
ราชทัณฑ์ |
น. ราชทณฺฑ. | |||
ราชนาวี |
น. นาวิกสมูห. นาวิกเสนา, | |||
ราชบัณฑิต |
น. วิชฺชาธรราชปริสา, | |||
ราชบัณฑิตยสถาน |
น. วิชฺชายตน., วิชฺชาธรปริสา, | |||
ราชบัลลังก์ |
น. ราชปลฺลงฺก. สีหาสน., | |||
ราชปะแตน |
น. อนฺเตปุริกกญฺจุก. | |||
ราชพฤกษ์ |
น. อุทฺทาล. อุทฺทาลก. วาตฆาต. วาตฆาตก. ราชรุกฺข. กตมาล. อินฺทีวร. พฺยาธิฆาตก. วฺยาธิฆาตก. | พืช, ไม้ต้น | ||
ราชมัล |
น. ราชมลฺล. | |||
ราชมาษ |
(ถั่วทอง) | น. ราชมาส. | ||
ราชย์ |
น. รชฺช., | |||
ราชฤษี |
น. ราชิสิ. | |||
ราชลัญจกร |
น. ราชมุทฺทา, ราชมุทฺทิกา, | |||
ราชวงศ์ |
น. ราชวํส. ราชปรมฺปรา, | |||
ราชวัง |
น. ปาสาท. ราชเคห., | |||
ราชวัติ |
น. กิฏิกาวติ, |