พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
ราชาภิเษก |
น. รชฺชาภิเสก. กิรีฏปิลนฺธน., มกุฏพนฺธน., ฉตฺตมงฺคล., ก. อภิสิญฺจติ, กิรีฏํ อาโรเปติ |
|||
ราชาวดี |
น. พาหิรเลป. พาหิรมฏฺฐ., ก. พาหิรมฏฺเฐน เลเปติ |
|||
ราชาศัพท์ |
น. ราชโวหาร. | |||
ราชินิกุล |
น. ราชกุล., | |||
ราชินี |
(queen) | น. ราชินี, ราชเทวี, ราชมเหสี, อคฺคมเหสี, | ||
ราชูปถัมภ์ |
น. ราชูปตฺถมฺภ. ราชานุคฺคห. ราชปคฺคห. | |||
ราชูปโภค |
น. ราชูปโภค. ราชภณฺฑ., | |||
ราชเลขา |
น. สจิว. สชีว. มติสชีว. มนฺตินี. | |||
ราชเลขาธิการ |
น. อมจฺจ. ราชมหาเลขก. | |||
ราชโองการ |
น. ราชาณา, | |||
ราด |
น. สหสาปาตน., ก. ฉฑฺเฑติ, สหสา ปาเตติ |
|||
ราดน้ำ |
น. โอสิญฺจนา, ก. โอสิญฺจติ |
|||
ราดยาง |
ก. อสฺมเลเปน อวตฺถรติ, เครุเกน ลิมฺเปติ | |||
ราตรี |
ดู กลางคืน. | |||
ราน |
ดู ตัด. | |||
ราบ |
ค. ส. สมตล |
|||
ราบคาบ |
ค. สมิต นิพฺพิการ อนิญฺชน กวิ. อจฺจนฺตํ |
|||
ราบรื่น |
น. สมานตฺต., นิพฺพิการตฺต., ค. เอกาการ สมาน นิพฺพิการ อกฺโขภ นิรุปสคฺค |
|||
ราบเรียบ |
ค. ส. สมตล |
|||
ราพณาสูร |
ค. ปริกฺขีณ |