พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
บาลี |
น. ปาลิ, ปาฬิ, อาคม. ปนฺติ, ปาฐ. | |||
บาศ |
(บ่วง) | น. ปาส. | ||
บาเรียน |
ดู เปรียญ. | |||
บำนาญ |
น. วิสฺสามเวตน., | |||
บำบวง |
ดู เซ่นสรวง. | |||
บำบัด |
น. ปฏิฆาต. ปฏิหนน., ปฏิกฺริยา, ติกิจฺฉา, ก. ปฏิหนติ ปฏิหงฺขติ กกิ. ปฏิหต |
|||
บำบัดด้วยน้ำ |
น. ชลติกิจฺฉา, | |||
บำบัดโรค |
น. โรคาปนยน., โรคาปหรณ., ติกิจฺฉา, ติกิจฺฉน., ค. ติกิจฺฉก โรคหร โรคหารี วฺยาธินาสก โรคนิวารก ก. ติกิจฺฉติ |
โรค, รักษาโรค | ||
บำราบ |
ดู ปราบ. | |||
บำราศ |
ค. อปคต วิคต นิคฺคต ก. วิวชฺชติ |
|||
บำรุง |
น. อุปฏฺฐหน., อุปฏฺฐาน., ปฏิชคฺคน., ก. อุปฏฺฐหติ ปฏิชคฺคติ |
|||
บำรุงกำลัง |
น. หานิปูรณ., ค. พลวฑฺฒก |
|||
บำรุงขวัญ |
ก. อุนฺนาเมติ อุสฺสาเปติ ปหํเสติ | |||
บำรุงบำเรอ |
ดู บำเรอ. | |||
บำรุงประสาท |
(ยา) | ค. สิราโปสนก สตฺติชนก | ||
บำรุงรักษา |
น. ปฏิชคฺคน., ปวตฺตาปน., | |||
บำรุงเลี้ยง |
น. โปสน., ก. โปเสติ |
|||
บำเพ็ญ |
ก. ปูเรติ ภาเวติ | |||
บำเพ็ญกุศล |
ก. กุสลํ วฑฺเฒติ, กุสลํ กโรติ | |||
บำเพ็ญทาน |
ก. ทานํ เทติ |