พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
นักแสดงละครโศก |
น. โสกนฺตนาฏกโยชก. | บุคคล | ||
นักแสดงละครใบ้ |
น. มูคาภินยทสฺสก. | บุคคล | ||
นักแสดงสวมหน้ากาก |
น. โปตฺถลิกาปโยชก. | บุคคล | ||
นักแสวงบุญ |
น. ปุญฺญติตฺถคามี. ปุญฺญติตฺถเสวี. | บุคคล | ||
นักโทษ |
น. อาตตายี. พนฺธนาคาริก. วธุทฺยต. วธารห. อปราธี. พนฺธนคต. การาพทฺธ. | บุคคล, ฮินดู | ||
นักโทษประหาร |
น. วชฺฌ. | บุคคล, ฮินดู, ฆ่า | ||
นักโทษแหกคุก |
น. การเภทก. | บุคคล, ฮินดู | ||
นักโบราณคดี |
น. ปุราณตฺตเวที. | บุคคล | ||
นักไต่ลวด |
น. รชฺชุนาฏก. | บุคคล | ||
นักไวยากรณ์ |
น. เวยฺยากรณิก. อกฺขรจินฺตก. วฺยากรณสมฺปาทก. | บุคคล, ไวยากรณ์ | ||
นังคัล |
น. นงฺคล., | |||
นัด |
น. นิยม. สงฺเกต. ก. นิยเมติ สมฺมนฺนติ |
|||
นัดดา |
น. นตฺตุ. (นตฺตา) | |||
นัดพบ |
ก. สงฺเกตํ นิยเมติ | |||
นัดยา |
น. นตฺถุกมฺม., ก. นาสาจุณฺณํ อาทาติ, นตฺถุกมฺมํ กโรติ |
|||
นัดหมาย |
น. สงฺเกต. นิยม. กาลนิยม. ก. สงฺเกตํ นิยเมติ, สงฺเกตํ กโรติ |
|||
นัดหยุดงาน |
ดู สไตร๊ค์. | |||
นัดแนะ |
น. สงฺเกต. สงฺเกตน., ก. สงฺเกตํ กโรติ, กติกํ กโรติ |
|||
นัตถุกรรม |
(นัดยานัตถุ์) | น. นตฺถุกมฺม., | ยา, รักษาโรค | |
นัตถุ์ |
ดู จมูก. | ร่างกายและส่วนประกอบ | ||
นับ |
น. คณน., คณนา, สงฺขา, สงฺขาน., สงฺขยา, สงฺขฺยาน., สงฺเขยฺย., นิมฺมาน., ปมา, ปมิติ, ปริมาณ. มินน., ค. คณก ก. คเณติ สงฺขาติ, สงฺขํ คจฺฉติ, ปฏิมาเนติ กกิ. คณิต สงฺขฺยาต มิต |
|||
นับจำนวน |
น. สงฺขฺยาน., | จำนวน, น้ำเสีย | ||
นับตั้งแต่ |
นิ. ตโต ปฏฺฐาย, ปภูติ | |||
นับถือ |
น. อปจายน., มานน., มานนา, สมฺมาน., สมฺมานน., อปจิติ, สมฺภาวนา, สทฺทหน. ก. อปจายติ มาเนติ ปฏิมาเนติ มาติ สมฺภาเวติ กกิ. อปจายิต อรหิต อจฺจิต มานิต อปจิต สมฺภาวิต |
|||
นับถือว่าเป็นของตน |
ค. มามก |