พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
ถูกกัน |
ค. อนุกูล สมฺพทฺธ อนุจฺฉวิก | |||
ถูกกับเรื่อง |
ดู ถูกกัน. | |||
ถูกกาลเวลา |
ค. กาลานุรูป | เวลา | ||
ถูกกำจัด |
ค. วิทฺธํสิต วิธมิต | |||
ถูกกิน |
ค. ภุญฺชิต ภุตฺต ขาทิต ขชฺชิต ก. ภุญฺชิยติ ขชฺชติ |
|||
ถูกกีดขวาง |
ค. ปลิพุทฺธ | |||
ถูกขอร้อง |
ค. อชฺฌิฏฺฐ อามนฺติต | |||
ถูกขับไล่ไป |
ค. อวรุทฺธก ปพฺพาชิต ปณามิต | |||
ถูกข่มเหง |
ค. อทฺทิต ปีฬิต วิเหฐิต อาพาธิต | |||
ถูกครอบงำ |
ค. อภิภูต ปริยาทินฺน อภิตุนฺน ปเรต | |||
ถูกคลื่นซัด |
ค. อุทกภูมีหิ โปถิยมาน | |||
ถูกความโศกครอบงำ |
ค. โสกปเรต โสกาภิภูต | |||
ถูกคอกัน |
ค. อนุกูล สมานาการ สมสีล | |||
ถูกฆ่า |
ค. ฆาติต มาริต | ฆ่า | ||
ถูกจังหวะ |
ค. สมโยจิต ปริปาจนารห | |||
ถูกจับกุมตัว |
ค. พนฺธนาคต การาพทฺธ | |||
ถูกจับเป็นเชลย |
ค. ธชาหฏ ธชพทฺธ | |||
ถูกจำกัด |
ค. โอธิกต สมริยาท | |||
ถูกดลใจ |
ค. ปริยุฏฺฐิตจิตฺต | |||
ถูกดูหมิ่น |
กกิ. อภิภูต ปริยาทินฺน ปเรต อวมานิต อวญฺญิต ปริภูต อวมญฺญิต อวคณิต อปสาทิต วมฺภยิต หีฬิต |