พจนานุกรมไทย-บาลี
| ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
|---|---|---|---|---|
นักเลง |
น. ธุตฺต. ธุตฺตก. กิตว. วญฺจก. โสณฺฑ. สาหสิก. วิกตฺถก. | บุคคล | ||
นักเลงผู้หญิง |
น. อิตฺถีธุตฺต. | บุคคล | ||
นักเลงพนัน |
ดู นักการพนัน. | บุคคล, พนัน | ||
นักเลงสกา |
น. กิตว. ชูตการ. อกฺขธุตฺต. อกฺขิก. | บุคคล | ||
นักเลงสุรา |
น. สุราโสณฺฑ. สุราธุตฺต. โสณฺฑิกากมฺมกร. | บุคคล, สุราเมรัย | ||
นักเลงโต |
น. คณเชฏฺฐ. จณฺฑปุคฺคล. | บุคคล | ||
นักเลงไพ่ |
น. ฆนปฏฺฏิกาธุตฺต. | บุคคล, พนัน | ||
นักเลียนแบบ |
น. อนุการี. สทิสีการี. | บุคคล | ||
นักเล่นกล |
น. นิปฺเปสิก. มายาการ. โสภิย. อินฺทชาลิก. | บุคคล | ||
นักเล่นคริกเก็ต |
น. เคณฺฑุกกีฬก. | บุคคล, เล่น, กีฬา | ||
นักเล่นบอลลูน |
น. นโภโคฬคามี. คคนนาวิก. | บุคคล | ||
นักเล่นเปียโน |
น. ตุริยวิเสสวาทก. | บุคคล, ดนตรี | ||
นักเล่นไวโอลิน |
น. สารงฺคิก. | บุคคล, ดนตรี | ||
นักเล่านิทาน |
น. อกฺขาตุ. (อกฺขาตา) | บุคคล | ||
นักเศรษฐศาสตร์ |
น. อตฺถสตฺถญฺญู. มิตพฺพยี. | บุคคล | ||
นักเสรีนิยม |
น. สาธีนปุคฺคล. | บุคคล | ||
นักเสี่ยงโชค |
น. ชูตการ. อกฺขธุตฺต. | บุคคล | ||
นักแต่งนวนิยาย |
น. ปพนฺธการี. นวกถาสมฺปาทก. | บุคคล, บทประพันธ์ | ||
นักแต่งบทละคร |
น. นาฏฺยสมฺปาทก. | บุคคล, บทประพันธ์ | ||
นักแต่งเพลง |
น. คีตสมฺปาทก., | บุคคล, บทประพันธ์, ดนตรี | ||
นักแต่งเรื่อง |
น. ปพนฺธการี. | บุคคล, บทประพันธ์ | ||
นักแปล |
น. ภาสนฺตรปริวตฺตก. ภาสานุวาที. อตฺถวณฺณก. | บุคคล | ||
นักแม่นปืน |
น. ลกฺขเวที. | บุคคล | ||
นักแสดง |
(~ชาย) | น. นจฺจก. นฏ. นฏก. นฏฺฏก. นาฏก. รงฺคการ, | บุคคล | |
นักแสดง |
(~หญิง) | น. นาฏิกา, นฏฺฏกี, นาฏกิตฺถี, | บุคคล |