พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
จารชน |
(spy) | น. จร. จาร. จรปุริส. คุตฺตปุริส. คูฬฺหปุริส. โอจรก. ปยุตฺตก. สนฺเทสหร. อุปนิกฺขิตฺต. | บุคคล | |
จารบุรุษ |
น. จารปุริส. อุปนิกฺขิตฺต. คุฬฺหปุริส. โอจรก. | บุคคล | ||
จาระบี |
น. ถีน., | |||
จาระไน |
ก. นิทสฺเสติ สนฺทสฺเสติ ปญฺญาเปติ, ปากฏํ กเถติ, วฺยาขฺยาติ วฺยากโรติ | |||
จาริก |
น. จาริกํ จรติ | |||
จาริกแสวงบุญ |
น. เจติยจาริกา, | |||
จาริกไปเรื่อย |
น. ปริพฺพาชน., ก. ปริพฺพชติ |
|||
จารีต |
น. อาจาร. จาริตฺต., | |||
จารีตประจำชาติ |
น. ชาติกาจาร. เทสาจาร. เทสิยจาริตฺต., | |||
จารึก |
(เขียน) | น. ลิขน., เลข. จุนฺทกมฺม., อุกฺกิรณสิปฺป., ก. ลิขติ, เลขํ ฉินฺทติ, เลขนํ อาโรเปติ, จุนฺทกมฺมํ กโรติ |
||
จารึก |
(รอย~) | น. อกฺขร., เลขา, ลิปิ, | ||
จารึกโบราณ |
น. ปุราลิปิ, โปราณลิปิ, | |||
จาว |
(มะพร้าว) | น. นาฬิเกรมิญฺชา, | ||
จาว |
(ตาล) | น. ตาลมิญฺชา, | ||
จำ |
น. สญฺญา, สญฺชานน., สญฺญตฺต., อนุสรณ., อนุสฺสติ, ก. สญฺชานาติ อนุสฺสรติ อุปธาเรติ |
|||
จำกัด |
(กำหนด) | น. โอธิ, ปมาณ., ปริจฺเฉท. ก. โอธึ ฐเปติ, สีมํ ฐเปติ, ปมาเณติ ปริจฺฉินฺทติ อวจฺฉินฺทติ อุปลกฺเขติ |
||
จำกัด |
(แคบ) | น. สมฺพาธ. อปุถุลตฺต., ค. สงฺกฏ สมฺพาธ อปุถุล อนายต |
||
จำกัดความ |
ก. วิเสเสติ, สมาสโต อตฺถํ ทสฺเสติ | |||
จำกัดจำนวน |
น. ปริจฺเฉท. ปริจฺฉินฺทน., สีมาฐปน., ก. ปริจฺฉินฺทติ, สมริยาทํ กโรติ |
|||
จำกัดจำเขี่ย |
ดู ประหยัด. |