พจนานุกรมไทย-บาลี
| ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
|---|---|---|---|---|
จำกัดวง |
น. ปริจฺเฉท. สีมาฐปน., ค. สีมากต ปริจฺฉินฺทก ก. ปริจฺฉินฺทติ ปมาเณติ, สมริยาทํ กโรติ, สีมํ นิยเมติ, มริยาทํ ฐเปติ |
|||
จำกัดให้อยู่ในวง |
ก. เอกตฺถ สโมทหติ | |||
จำกัดได้ |
ค. ปริเมยฺย | |||
จำขี้ปากเขามาพูด |
ก. อนุภาสติ | |||
จำคุก |
น. รุนฺธน., พนฺธน., อวโรธน., การาปกฺขิปน., ก. รุนฺธติ อวโรเธติ, การายํ ปกฺขิปติ |
|||
จำจอง |
ดู จองจำ. | |||
จำต้องทำ |
ค. กาตพฺพ กตฺตพฺพ | |||
จำทน |
วิ. ขมเนน สหเนน ก. ขมิตพฺพ |
|||
จำนง |
น. อาสึสน., อาสึสนา, อากงฺขา, ก. อาสึสติ อากงฺขติ |
|||
จำนน |
น. อนุวตฺตน., วสงฺคมน., ปราชย. อปชิต., ค. ปราชิต ก. อวสีทติ, วสํ ยาติ, ปราชยติ, ปราชยํ ปาปุณาติ, ปริยาทานํ คจฺฉติ |
|||
จำนนต่อเหตุผล |
ก. การณโต ปริยาทานํ คจฺฉติ | |||
จำนรรจา |
ดู เจรจา, พูด | |||
จำนวน |
น. ปมาณ., ปริมาณ., สงฺขฺยา, มตฺตา, | จำนวน | ||
จำนวนคนตาย |
น. มรณสงฺขฺยา, | จำนวน | ||
จำนวนที่ขาด |
น. อูนภาค. อูนมูลสงฺขฺยา, | จำนวน | ||
จำนวนที่มากเกินไป |
น. อธิกตา, พหุลตา, ปมาณาติกฺกม. ค. อติสย อติเรก อติมตฺต อติกฺกนฺต |
จำนวน | ||
จำนวนที่แสดงลำดับ |
น. กมวาจกสงฺขฺยา, | จำนวน | ||
จำนวนน้อย |
ค. อปฺปมตฺตก | จำนวน | ||
จำนวนน้อยที่สุด |
น. อปฺปตมสงฺขฺยา, เหฏฺฐิมปริจฺเฉท. เหฏฺฐิมปมาณ., | จำนวน | ||
จำนวนมาก |
น. มหาสมูห. ค. สมฺพหุล สมฺพหุลิก กวิ. อติวิย อติเรกตรํ |
จำนวน |