พจนานุกรมไทย-บาลี
| ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
|---|---|---|---|---|
เอียงเอน |
ดู เอนเอียง. | |||
เอียน |
ค. ชิคุจฺฉาชนก | |||
เอี่ยม |
ค. นูตน อภินว อหต | |||
เอี่ยว |
ค. ปฏิสํยุตฺต สํหิต สมฺพทฺธ ก. สํยุญฺชติ สมฺพนฺธติ |
|||
เอี้ยมจุ๊น |
น. ทารุมหานาวา, | พาหนะและส่วนประกอบ, เรือ | ||
เอี้ยว |
ก. อาวฏฺฏติ วิวฏฺฏติ ปริวตฺตติ อาวตฺตติ วินิวตฺตติ ปราวตฺตติ วิพฺภมติ ปฏินิวตฺตติ | |||
เอี้ยวกาย |
ก. วิชมฺภติ | อิริยาบถ | ||
เอี้ยวมอง |
น. อวโลกน., ก. อวโลเกติ |
อิริยาบถ | ||
เอือม |
ดู เบื่อ. | |||
เอือมระอา |
ดู เบื่อระอา. | |||
เอื่อย |
ค. โอลีน มนฺทุสฺสาห | |||
เอื้อ |
ดู เอาใจใส่, มีน้ำใจ, อุดหนุน, เผื่อแผ่ | |||
เอื้อง |
น. กุรณฺฑก. | |||
เอื้อน |
ดู เอ่ย, พูด. | พูด | ||
เอื้อม |
น. ปสารณ., ก. ปสาเรติ |
|||
เอื้อมมือไป |
ก. หตฺถํ วิสฺสชฺเชติ | |||
เอื้อมอาจ |
ดู อาจเอื้อม. | |||
เอื้ออำนวย |
ก. โอกาสํ เทติ | |||
เอื้อเฟื้อ |
น. อาทร. อาทรตา, สงฺคห. ทาน., จาค. ค. สาทร ก. อาทรติ |
|||
เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ |
น. จาคสีลิตา, วทญฺญุตา, ค. จาคสีลี วทญฺญู |