พจนานุกรมไทย-บาลี
| ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
|---|---|---|---|---|
แกล้ง |
น. สญฺเจตนา, ก. สญฺจินฺเตติ กกิ. สญฺจิจฺจ |
|||
แกล้งทำ |
น. วฺยาชทสฺสน., ก. อชานนฺโต วิย จรติ, วฺยาเชน ทสฺเสติ, มิจฺฉา ญาเปติ, กุหยติ ปลมฺเภติ วญฺเจติ |
|||
แกล้งป่วย |
ค. วฺยาชโรคี ก. คิลานาลยํ ทสฺเสติ |
|||
แกล้วกล้า |
ดู กล้า. | |||
แกว่ง |
น. จปลตา, โทลายน., ค. จปล ก. ปจาเลติ ปริพฺภเมติ โทลายติ กมฺเปติ จาเลติ |
|||
แกว่งเท้าหาเสี้ยน |
(สํา) อนายตนโส อตฺตานำ อนุตปฺเปติ | |||
แกว่งไปมา |
น. โทลายน., ผนฺทน., ค. โทลายมาน ก. โทลายติ วิปฺผนฺทติ จาเลติ กมฺเปติ, อิโต จิโต จ จลติ, … จาเลติ |
|||
แกะ |
(เพศผู้) | น. อุรพฺภ. อุรุพฺภ. อุรมฺภ. อุรภ. เมณฺฑ. เมณฺฑก. เมส. อุรณ. อุรุณ. อวิ. เอฬก. อช. | สัตว์, แกะ | |
แกะ |
(เพศเมีย) | น. อชา, อุรณี, อวี, เอฬิกา, | สัตว์, แกะ | |
แกะ |
(~สลัก) | ก. วิลิขติ อุกฺกิรติ | ||
แกะรอย |
ก. วลญฺชํ คเวสติ | |||
แกะสลัก |
น. สิลาปตฺถรุลฺเลขน., จุนฺทกมฺม., ปฏิมาอุกฺกิรณ., สิลาตจฺฉน., ก. จุนฺทกมฺมํ กโรติ, รูปานิ อุกฺกิรติ, ขจติ วิลิขติ |
|||
แกะแม่พิมพ์ |
น. มูลปฏิพิมฺพเลขน., | |||
แกแล |
(เถาไม้) | น. ตุงฺคหาร. | พืช | |
แก่ |
(ฝี~, ผลไม้~) | น. ปริปาก. ค. ปริปกฺก ปริณต มิลาต สุกฺข ก. ปริปจฺจติ ปริณมติ |
||
แก่ |
(คน~) | ค. ชร ชชฺชร ชชฺชริต ชิณฺณ ชิณฺณก ชีน มหลฺลก วทฺธ วุทฺธ วุฑฺฒ เถร | คนแก่ | |
แก่กล้า |
น. ปริปาก. ค. ปริปกฺก ก. นิปจฺจติ |
|||
แก่กว่า |
ค. วุฑฺฒตร เชฏฺฐตร ชิณฺณตร | |||
แก่กิน |
ดู เห็นแก่กิน. | |||
แก่ง |
น. ทีฆโสต. โสตปตน., ธาราเหฏฺฐิมปาสาณ. |