พจนานุกรมไทย-บาลี
| ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
|---|---|---|---|---|
แก้ลำ |
ก. อุปาเยน ปฏิกโรติ | |||
แก้ว |
(ภาชนะ) | น. จสก., ผลิกภาชน., สราว. สราวก. กาจภาชน., | ภาชนะ, แก้ว | |
แก้ว |
(ต้น~) | น. กุลก. กากตินฺทุก. | พืช, พืช | |
แก้ว |
(รตนะ) | น. มณิ,. รตน., | รัตนะ, ดินหินแร่ธาตุ | |
แก้ว |
(กระจก) | น. กกจ. กาจ. | ดินหินแร่ธาตุ, แก้ว | |
แก้วตา |
น. อกฺขิตารกา, กนีนิกา, เนตฺตตารา, อกฺขิสุกฺกมณฺฑล., | ร่างกายและส่วนประกอบ | ||
แก้วผลึก |
(crystal) | น. ผลิก. กาโจปล., | รัตนะ, ดินหินแร่ธาตุ | |
แก้วมณี |
น. วสุ. รตน., มณิ. | รัตนะ, ดินหินแร่ธาตุ | ||
แก้วมรกต |
น. มรกฏ. มรกต. | รัตนะ, ดินหินแร่ธาตุ | ||
แก้วลาย |
(เพชรตาแมว) | น. มสารคลฺล., กพรมณิ. | รัตนะ, ดินหินแร่ธาตุ | |
แก้ววิเชียร |
น. วชิร., | รัตนะ, ดินหินแร่ธาตุ | ||
แก้วสีคราม |
น. นีลมณิ. | รัตนะ, ดินหินแร่ธาตุ | ||
แก้วสีรุ้ง |
น. กาโจปล. ผลิก., | รัตนะ, ดินหินแร่ธาตุ | ||
แก้วสีเขียว |
(ไพฑูรย์) | น. วํสวณฺณ. เวฬุริย., กพรมณิ. มสารคลฺล., | รัตนะ, ดินหินแร่ธาตุ | |
แก้วสีไม้ไผ่ |
(ไพฑูรย์) | ดู แก้วสีเขียว, ไพฑูรย์. | รัตนะ, ดินหินแร่ธาตุ | |
แก้วหุง |
น. กาจ. | รัตนะ, ดินหินแร่ธาตุ | ||
แก้วหู |
(อวัยวะ) | น. โสตปสาท. | ร่างกายและส่วนประกอบ | |
แก้วไฟ |
น. สูริยมณิ. | รัตนะ, ดินหินแร่ธาตุ | ||
แก้หน้า |
ก. ลชฺชาย โมเจติ | |||
แก้เกี้ยว |
(สํา) เอกนิยาเมน ปฏิกโรติ |