แก้ว

ศัพท์ไทย ศัพท์บาลี หมวดหมู่
ช่างแก้ว น. มณิการ. บุคคล, อาชีพ, แก้ว
ลูกแก้ว (crystal) น. ผลิก., กาโจปล., แก้ว
เครื่องแก้ว น. กาจภณฺฑ., ภาชนะ, แก้ว
เรือนแก้ว น. อุณฺหาคาร., รตนฆร., แก้ว
แก้ว (กระจก) น. กกจ. กาจ. ดินหินแร่ธาตุ, แก้ว
แก้ว (ภาชนะ) น. จสก., ผลิกภาชน., สราว. สราวก. กาจภาชน., ภาชนะ, แก้ว
ใสเหมือนแก้ว ค. มณิวณฺณ แก้ว