พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
เป่าขลุ่ย |
น. วํสํ ธมติ, ธเมติ อุปฬาเสติ | |||
เป่านกหวีด |
ก. มุขกาหลํ ปวตฺเตติ | |||
เป่าปาก |
น. มุขททฺทริก., | |||
เป่าปี่ |
น. เวณุธมน., วํสธมน., | ดนตรี | ||
เป่าพรวด |
ก. สกึ ธมติ, สหสา ธมติ | |||
เป่ามนต์ |
น. มนฺตสชฺฌาย. | |||
เป่าหู |
สำ. ปุนปฺปุนํ กณฺเณ ชปฺเปติ | |||
เป่าเสก |
น. มนฺตชปฺปน., ก. มนฺตํ ชปฺปติ |
|||
เป่าแตร |
น. ธเมติ อุปฬาเสติ | |||
เป่าใบไม้ |
น. ปงฺกจีร. | |||
เป่าให้พองขึ้น |
ก. อุทฺธุมาเปติ, วาเตน ปูเรติ | |||
เป่าไฟ |
น. อคฺคิสํโยค. | ไฟ | ||
เป้ |
น. ถวิกา, ปุฏก., มกจิปสิพฺพก. อํสตฺถวิกา, ปิฏฺฐิปสิพฺพก. | ภาชนะ | ||
เป้ง |
น. ขชฺชูรี, สินฺทิ, โปฏคล. อุชฺชริ. กาส.., หินฺตาล. | |||
เป้า |
น. ลกฺข., เวชฺฌ., สรพฺย., | |||
เป้าหมาย |
น. อภิมตฏฐาน., ปรมนิฏฺฐา, อธิปฺเปตตฺถ. อีหา, อธิปฺปาย. มโรรถ. | |||
เป๊ก |
ดู หมุด. | อุปกรณ์ | ||
เป๋ |
ค. วงฺก อนุชฺชุ ขญฺช ปุงฺคุล | |||
เผชิญ |
ค. อภิมุขี | ต่อสู้ | ||
เผชิญภัย |
สำ. อนฺตรายาภิมุขี โหติ | ต่อสู้ |