ไฟ
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | |
---|---|---|---|
กูณฑ์ | ดู ไฟ. | ไฟ | |
ขวานฟ้า | น. อสนี, อสุนี,. กุลิส., สเตรตา, อกฺขณา, วชิร., วิชฺชุ, วิชฺชุลตา, | ธรรมชาติ, ไฟ | |
ขี้เถ้า | ดู เถ้า. | ไฟ | |
ดอกไม้เพลิง | ดู ดอกไม้ไฟ. | แสงสว่าง, ไฟ | |
ดอกไม้ไฟ | น. อคฺคิมาลา, อคฺคิสลากา, อคคิปุปฺผ., | แสงสว่าง, ไฟ | |
ถูกเผา | ค. ฌตฺต ฌาม ฌาปิต ฑาหิต ก. อุปฑยฺหติ ฌายติ |
ไฟ | |
ถูกไฟไหม้ | ค. อาทิตฺต ฌาม ทฑฺฒ | ไฟ | |
ทนไฟ | ค. อฑยฺหมาน | ไฟ | |
ประกายไฟ | น. ผุลิงฺค., วิปฺผุลิงฺค., | ไฟ | |
ลูกไฟ | น. อลาต., อุมฺมุก., | ไฟ | |
สีไฟ | น. อรณิมถน., ก. นิมฺมเถติ |
ไฟ | |
อัคคี | น. อคฺคิ. (ดู ไฟ) | ไฟ | |
อัคคีภัย | น. อคฺคิภย., | ไฟ, ภัยอันตราย | |
อัคนี | น. อคฺคิ. | ไฟ | |
เปลวไฟ | น. อจฺจิ, อจฺฉิ., อจฺจิกา, สิขา, ชาลา, อคฺคิชาลา, โอนทฺท. ชาลสิขา, ทีปสิขา, | ไฟ | |
เป่าไฟ | น. อคฺคิสํโยค. | ไฟ | |
เผา | น. อุปตาป. อุปทาห. ฌาปน., ฌาม. ตปน., ตาปน., ทห. ทหน., ฑาห. ภสฺมกรณ., สนฺตาป. อาลิมฺปน., ก. ฌาเปติ ทหติ กุณฺฑติ กกิ. ฌาปิต ฌาม ฑฑฺฒ |
ไฟ | |
เผาจนเกรียม | น. จมฺมทาห. ก. อภิตาเปติ |
ไฟ | |
เผาด้วยความร้อนสูง | น. สีฆทาห. มหาทาห. ก. ขิปฺปํ ทหติ |
ไฟ | |
เผาป่า | น. วนทหน., วนทาห. | ไฟ, สวน-ป่าไม้ |