พจนานุกรมไทย-บาลี
| ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
|---|---|---|---|---|
เป็นป่า |
ค. วนพหุล อรญฺญคติก | |||
เป็นผลตามมา |
ก. อเนฺวติ อนฺวาคจฺฉติ | |||
เป็นผุยผง |
ก. จุณฺณีภวติ | |||
เป็นผู้ดี |
ดู สะโอดสะอง. | |||
เป็นพยานเท็จ |
ค. กูฏสกฺขี | เท็จปดโกหก | ||
เป็นพวง |
ค. พหุโลมก | |||
เป็นพิธีการ |
ค. นิยมานุสารี สารภูต | พิธีกรรม | ||
เป็นพิษ |
ค. สวิส วิสยุตฺต | ภัยอันตราย | ||
เป็นพิเศษ |
นิ. วิเสสโต | |||
เป็นพี่เป็นน้อง |
ค. ภาตุสทิส สหธมฺมิก | บุคคล, ครอบครัว-ญาติ | ||
เป็นพื้นฐาน |
ค. วตฺถุก ก. อโธ ฐเปติ, อโธ นิทหติ |
|||
เป็นฟองขึ้น |
ค. อุปฺปนฺนเผณ ก. เผณํ อุปฺปาเทติ, เผณํ อุปฺปชฺชติ |
|||
เป็นภาษาพูด |
ค. มหาชนกถายตฺต | |||
เป็นมัน |
ค. วิมฏฺฐ สินิทฺธ ปภสฺสร สปฺปภ ภาสุร วิเลปนสทิส | |||
เป็นมั่นเป็นเหมาะ |
กวิ. ทฬฺหํ คาฬฺหํ | |||
เป็นมาตรฐาน |
ค. ปมาณีภูต นิทสฺสนภูต | |||
เป็นมาแต่กำเนิด |
ค. สมานุปฺปตฺติก สหชาต | |||
เป็นมิตร |
ค. สุสีล ปิยสีล ปิยํวท สุหท สมคฺคาราม หิตกาม วิสฺสตฺถ | |||
เป็นยา |
ค. โอสธีย โรคหร | |||
เป็นระบบ |
ค. กมานุคต วิธานานุคต |