พจนานุกรมไทย-บาลี
| ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
|---|---|---|---|---|
ขุน |
(ตำแหน่ง) | น. อมจฺจ. อิสฺสร. | ตำแหน่ง | |
ขุนคลัง |
น. โกสารกฺขก. อายาธิการี. ภณฺฑาคาริก. | บุคคล, ตำแหน่ง | ||
ขุนทัพ |
ดู แม่ทัพ. | บุคคล, ตำแหน่ง | ||
ขุนนาง |
น. อมจฺจ. อมาตฺย. ภฏ. มติสชีว. มนฺตสชีว. มนฺตินี. สชีว. สจิว. สจีว. โภคฺค. มตฺต. เสวก. ปาริสชฺช. อธิป. อินฺท. อิสฺสร. อีส. นายก. สามิ. อุจฺจากุลีน. อภิชาต. | บุคคล, ตำแหน่ง | ||
ขุนนางน้อย |
น. จูลาธิปติ. | บุคคล, ตำแหน่ง | ||
ขุนนางผู้ใหญ่ |
น. อิสฺสร. อธิปติ. มหามจฺจ. มหากุลิก. | บุคคล, ตำแหน่ง | ||
ขุนพล |
ดู แม่ทัพ. | บุคคล, ตำแหน่ง | ||
ขุนศึก |
ดู แม่ทัพ. | บุคคล, ตำแหน่ง | ||
ขุนเขา |
น. ปพฺพตราช. | ธรรมชาติ, แผ่นดิน | ||
ขุนเพ็ด |
น. องฺคชาตรูปก., | |||
ขุม |
น. วาฏ. กูป. | สถานที่ | ||
ขุมขน |
น. โลมกูป. | ร่างกายและส่วนประกอบ | ||
ขุมทรัพย์ |
น. นิธิ. นิธาน., | เงินทอง, สถานที่ | ||
ขุย |
น. ผล. คูถ. | ส่วนของพืช | ||
ขุยไผ่ |
น. เวฬุผล., | ส่วนของพืช | ||
ขุ่น |
น. อนจฺฉตา, กาลุสิย., ค. อนจฺฉ กลุส อวิล อาวิล ลุฬิต |
|||
ขุ่นมัว |
(อารมณ์~) | น. โกป. โทมนสฺส., ค. โกธน ทุมฺมน |
อารมณ์ความรู้สึก | |
ขุ่นเคือง |
น. โกป. ปโกป. โกธ. อนตฺตมนตา, ค. โกปากุล สโรส รุทฺธ อนตฺตมน |
อารมณ์ความรู้สึก | ||
ขุ่นใจ |
ดู ขัดเคือง, ไม่พอใจ | อารมณ์ความรู้สึก | ||
ขูด |
น. อวเลขน., วิเลขน., ค. วิลิขิต ก. อวเลขติ วิลิขติ อุจฺฉินฺทติ ตจฺฉติ |