พจนานุกรมไทย-บาลี
| ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
|---|---|---|---|---|
ขี้ปะติ๋ว |
ค. อพฺโภหาริก อสลฺลกฺเขตพฺพ อปฺปมตฺตก อปฺปคฺฆ | |||
ขี้ปาก |
น. ปรวุตฺตวจน., ค. นินฺทิตภูต |
ถ้อยคำ | ||
ขี้ผึ้ง |
น. มธุจฺฉิฏฺฐ., มธุสิตฺถ., มธุสิตฺถก., อคฺคลุ., | อวัยวะสัตว์และสิ่งเกี่ยวข้อง | ||
ขี้ผึ้งทาแผล |
น. นิยฺยาส. วิเลปน., | อวัยวะสัตว์และสิ่งเกี่ยวข้อง, ยา | ||
ขี้พยาบาท |
ค. พฺยาปาทพหุล อนภิรทฺธ | ลักษณะนิสัย | ||
ขี้ฟัน |
น. ทนฺตมูล., | ร่างกายและส่วนประกอบ | ||
ขี้ม้า |
น. อสฺสมูล., | อวัยวะสัตว์และสิ่งเกี่ยวข้อง | ||
ขี้รังแค |
น. จมฺมปปติกา, ฉวิปปติกา, | ร่างกายและส่วนประกอบ | ||
ขี้ริ้ว |
ดู ผ้าขี้ริ้ว. | น้ำตาล | ||
ขี้ลืม |
ค. มุฏฺฐสฺสติ ปมุสฺสนสีล | |||
ขี้วัว |
น. โคมย. โคมิฬฺห. | อวัยวะสัตว์และสิ่งเกี่ยวข้อง | ||
ขี้สงสัย |
ค. สาสงฺกี สงฺกาพหุล | ลักษณะนิสัย, ลังเลสงสัยไม่แน่ใจ | ||
ขี้สงสาร |
ค. กรุณาพหุล กรุณาสีลี | ลักษณะนิสัย | ||
ขี้สนิม |
น. มล., กณฺณกิตา, | |||
ขี้สัตว์ |
น. ลณฺฑ., | อวัยวะสัตว์และสิ่งเกี่ยวข้อง | ||
ขี้หัวเราะ |
ค. เกฬิสีล หาสปฺปิย ปหาสก | ลักษณะนิสัย | ||
ขี้หู |
น. กณฺณคูถ. กณฺณมล., | ร่างกายและส่วนประกอบ, หู | ||
ขี้อาย |
ค. สลชฺช หิริมน ลชฺชนสีล ลชฺชาลุ วินีตสภาว ภีรุก | ลักษณะนิสัย | ||
ขี้อิจฉา |
น. อิสฺสุกี อิสฺสาหคต อุสูยก | ลักษณะนิสัย | ||
ขี้เกลือ |
น. เสทเสตมูล., | ร่างกายและส่วนประกอบ |