พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
หมายความว่า |
ก. อุปลกฺเขติ สูเจติ โพเธติ วิญฺญาเปติ | |||
หมายค้น |
น. เอสนาธิการปณฺณ., | |||
หมายจับ |
น. คหนาธิการปณฺณ., | |||
หมายตา |
ก. โอโลเกติ อภิชฺฌายติ นิชิคึสติ | |||
หมายถึง |
กกิ. อุปาทาย สนฺธาย | |||
หมายมั่น |
น. ภณฺฑน., เมธค. | |||
หมายรู้ |
น. สญฺญา, สญฺชานน., | |||
หมายศาล |
น. อธิกรณวฺหาน., อาณาปน., | |||
หมายหัว |
สำ. โทสํ อาโรเปติ, สาวชฺชํ กโรติ | |||
หมายเกณฑ์ |
น. ปกฺโกสนาธิการปณฺณ., | |||
หมายเรียก |
น. อธิกรณวฺหาน., อาณาปน., | |||
หมายเลข |
น. สงฺขฺยา, คณนา, องฺก. | |||
หมายเหตุ |
น. สงฺขิตฺตเลขน., อโธลิปิ, | |||
หมายเอา |
กกิ. สนฺธาย | |||
หมายใจ |
ก. อาสึสติ อากงฺขติ | |||
หมาร่า |
น. ภมร. | |||
หมาวัด |
สำ. อารามิกทารก. กปฺปิยทารก. | |||
หมาสองราง |
สำ. เทฺวปกฺขิก | |||
หมาหมู่ |
สำ. เอกโต หุตฺวา ปีเฬนฺติ | |||
หมาหัวเน่า |
สำ. ชิคุจฺฉนีโย โหติ, จตฺโต โหติ |