พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
หมา |
ดู สุนัข. | |||
หมาก |
น. ปูค. กมุก. กลก. ตกฺกล. ตกฺโกล. ตนฺตุสาร. นุหี, ปตุมฺพ., | |||
หมากฝรั่ง |
(gum) | น. นิยฺยาส. สิเลส. | ||
หมากรุก |
น. สาริผลก., | |||
หมากลิง |
น. เสตปณฺณิ, | |||
หมากหนาม |
น. นารงฺค. | |||
หมากฮอส |
น. สารีผลก. | |||
หมากเก็บ |
น. อากาส. | |||
หมากเม่า |
น. กาสุมาริ, | |||
หมากเม่าควาย |
น. ติลก. ขุรก. การ. กาสุมาริ, | พืช | ||
หมาง |
น. อนภิรติ, อนตฺตมนตา, โกป. วิโรธ. | |||
หมางเมิน |
ค. วิมุข ปรมฺมุขี ก. วิวสติ วิโยเชติ กวิ. อารา อารกา ทูรโต |
|||
หมางใจ |
ดู ผิดใจ. | |||
หมาจิ้งจอก |
ดู สุนัขจิ้งจอก. | |||
หมาด |
ค. อลฺลียนสภาวก อทฺท อลฺล ตินฺต | |||
หมาบ้า |
น. อาลก. อาฬก. อฬกฺก. อติสุณ. อติสุน. | |||
หมาป่า |
น. วก. โกก. อทฺทก. อาลก. อาฬก. อีหามิค. ตรจฺฉ. สิคาล. | |||
หมามุ่ย, หมามุ้ย |
น. กปิกจฺฉุ. กปิตจฺฉุ. ทุผสฺส. | |||
หมาย |
น. องฺกน., องฺกิต., อธิการปณฺณ., | |||
หมายกำหนดการ |
น. นิยมาวลิ, |