พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
หมวด 4 |
น. จตุกฺก., | |||
หมวด 5 |
น. ปญฺจก., | |||
หมวด 6 |
น. ฉกฺก., | |||
หมวด 7 |
น. สตฺตก., | |||
หมวด 8 |
น. อฏฺฐก., | |||
หมวด 9 |
น. นวก., | |||
หมวดธรรม |
น. ธมฺมกฺขนฺธ. | |||
หมอ |
ดู แพทย์. | บุคคล, แพทย์หมอ | ||
หมอก |
น. มหิกา, อพฺภ. หิม., ตุหิน., อุสฺสว. นีหาร. พปฺป., | ลมฟ้าอากาศ | ||
หมอกลางบ้าน |
น. กิตฺติมเวชฺช. เวชฺชปฏิรูป. | บุคคล, แพทย์หมอ | ||
หมอขวัญ |
น. สิริวฺหานวิทู. | บุคคล | ||
หมอความ |
น. อิตฺตรนีติวิทู. | บุคคล | ||
หมอง |
ค. มลิน มลีน มลีมส กิลิฏฺฐ กิลินฺน ลูข อุปกิลิฏฺฐ | |||
หมองคล้ำ |
ดู หมอง. | |||
หมองหมาง |
น. โกป. ปโกป. โกธ. อนตฺตมนตา, ค. โกปากุล สโรส รุทฺธ อนตฺตมน |
|||
หมองู |
น. วาฬคาหี. อหิตุณฺฑิก. อหิคุณฺฐิก. | บุคคล | ||
หมองใจ |
น. อนภิรติ, อนตฺตมนตา, โกป. วิโรธ. | |||
หมอช้าง |
น. อาถพฺพณ. คชาชีว. หตฺถาจริย. | บุคคล, แพทย์หมอ | ||
หมอดู |
(~ชาย) | น. คณก. มุตฺติก. อิกฺขณิก. เนมิตฺตก. นกฺขตฺตปาฐก. เวยฺยญฺชนิก. อนาคตวตฺตุ. | บุคคล | |
หมอดู |
(~หญิง) | น. ตณกี, อิกฺขณิกา, อนาคตทสฺสิกา, อนาคตวาทินี. | บุคคล |