พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
หมดบุญ |
ดู ตาย. | |||
หมดประตู |
สำ. น. อจฺจนฺตพาธา, |
|||
หมดปัญญา |
ค. นิปฺปญฺญ | |||
หมดพยศ |
ค. นิทฺโทวจสฺส สุวจ | |||
หมดมลทิน |
ค. นิมฺมล อมลิน อกิลิฏฺฐอกิลินฺน นิทฺโทส | |||
หมดสง่า |
ค. นิสฺสิริก | |||
หมดสติ |
ดู สลบ. | |||
หมดสมัย |
ค. อภาวคามี คตโวหาร คตโยพฺพน | |||
หมดสิ้น |
น. ขย. ปริกฺขย. วย. ค. ปริกฺขีณ ก. ปริกฺขียติ |
|||
หมดหนทาง |
ค. นิปฺปญฺญ | |||
หมดหนี้ |
น. อิณโมกฺข. | |||
หมดหวัง |
ดู สิ้นหวัง. | |||
หมดอยาก |
ค. นิตฺตณฺห | |||
หมดอายุ |
(คน) | น. อายุกฺขย. ค. มต จุต คตายุก |
||
หมดอายุ |
(ยา, อาหาร) | ค. อติกฺกนฺตปริโภค | ||
หมดอาลัย |
ค. นิราลย | |||
หมดอำนาจ |
ค. วิวส | |||
หมดเขต |
น. นิยมิตกาลจฺจย. ค. อติกฺกนฺตปริจฺเฉท |
|||
หมดเชื้อ |
ค. นิรินฺธน | |||
หมดเปลือง |
ดู สิ้นเปลือง. |