พืช

ศัพท์ไทย	ศัพท์บาลี	หมวดหมู่
องุ่น	น. มุทฺทิกาลตา,	พืช, ไม้ล้มลุก, ผลไม้
อังกาบ	น. อโนชา,	พืช, ไม้ล้มลุก
อัญชัน	น. อชฺชุน. กุชฺชล.	พืช, ไม้เถา
อัญชันขาว	น. เสตสุมนกุลีน., สุมนมกุลเสต.,	พืช, ไม้เถา
อัญชันดำ	น. นีลปุปฺผ.,	พืช, ไม้เถา
อัญชันเขียว	น. กุฏช. คิริมลฺลิกา, คิริกณฺณิกา, อปราชิตา, นีลปุปฺผิ,	พืช, ไม้เถา
อัญชันแดง	น. คิริกณฺณิกา,	พืช, ไม้เถา
อัมพวัน (ป่ามะม่วง)	น. อมฺพวน.,	พืช, สวน-ป่าไม้, มะม่วง
อัมพุช	น. อมฺพุช. (ดู บัว)	พืช, พืชน้ำ
อินทนิล	น. อินฺทนีล. ขีริกา.	พืช
อินทผลัม	น. ปูคผล., ขชฺชูรี, สินฺทิ, ตกฺก. โกก.	พืช
อุตพิด	น. อติวิสา,	พืช
อุทุมพร	น. อุทุมฺพร. (ดู มะเดื่อ)	พืช, ไม้ต้น
อุบล (บัวสาย)	น. อุปฺปล., กุวล., กุวลย., กุมุท.,	พืช, ไม้น้ำ
อุโลก	น. ตินีส. อติมุตฺตก. อุโลก น. ชื่อไม้ต้น เนื้อไม้สีขาว ใช้ทำยาได้,…	พืช, ไม้ต้น
อเนกคุณคัน	ดู ตำแย.	พืช
อเนกคูณ	น. ปูติก. ปกิริย. โรหี, โรหิตก.	พืช
อโศก	น. อโสก. วญฺชุล. อโศก น. ชื่อไม้ต้นหลายชนิด เช่น อโศกนํ้า…	พืช
อ้อย	น. อุจฺฉุ. รสาล. อิกฺขว. อิกฺขุ. อุจฺฉาร.	พืช, ไม้ล้มลุก
อ้อยช้าง	น. อินฺทสาล. สลฺลกี, อชฺชุก. ขารก.	พืช, ไม้ต้น

พืช