พืช

ศัพท์ไทย ศัพท์บาลี หมวดหมู่
อ้อยช้างใหญ่ น. มหาโสณ. พืช, ไม้ต้น
อ้อยแดง น. อุจฺฉุรตฺต., พืช, ไม้ล้มลุก
เกด (ต้น~) น. ราชายตน., ขีริกา, พืช
เกาลัด น. ตมฺพผลรุกฺข. ตมฺพวณฺณผล., สกปาลผล., พืช, ผลไม้, อาหาร
เจตพังคี (ต้น~) น. อคฺคิมนฺถ. กณิกา, พืช
เจตมูลเพลิง (ต้น~) น. จิตฺตก. อคฺคิสญฺญิต. พืช
เต็ง น. ตินีส. อติมุตฺตก. พืช
เต่าร้าง น. ตาปิญฺช. หินฺตาล. กจฺฉก. กจฺฉุผล., ตมาล. ภิสทพฺภ. พืช
เถากระพังโหม น. ปูติลตา, พืช, ไม้เถา
เถาขี้กา น. อินฺทวารุณี, วิสาลา, พืช, ไม้เถา
เถาตดหมา น. ปกิริย. ปูติก. พืช, ไม้เถา
เถาย่านทราย น. มาลุวา, พืช, ไม้เถา
เถาวัลย์ น. วลฺลี, ลตา, กจฺฉ. วิรู, เวตฺต., สามลตา, พืช, ไม้เถา
เถาวัลย์ใบหนา น. วีรุ, พืช, ไม้เถา
เถาสามสิบ น. สตมูลี, สตาวรี, พืช, ไม้เถา
เถาหญ้านาง น. กาฬวลฺลิ, กาฬวลฺลี, พืช, ไม้เถา
เถาหัวด้วน น. คโฬจี, ปูติลตา, พืช, ไม้เถา
เถาหางช้าง น. มญฺชิฏฺฐา, วิกสา, พืช, ไม้เถา
เทพทาโร น. เทวทารุ. ภทฺททารุ. อามณฺฑ. เอรณฺฑ. พืช
เทียนขาว น. มธุรก. ชีวก. พืช