บุคคล
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | |
---|---|---|---|
นักประเมิน | น. มุทฺทิก. | บุคคล | |
นักปรัชญา | น. อชฺฌตฺตธมฺมวิทู. ญายสตฺถวิทู. | บุคคล | |
นักปราชญ์ | ดู บัณฑิต. | บุคคล | |
นักปลุกปั่น | น. ปกฺขคาหีเทสก. | บุคคล | |
นักปล้น | น. วิลุมฺปก. วิโลปก. อจฺฉินฺทก. ปนฺถทูสก. | บุคคล, ลักขโมยปล้นโกง | |
นักปล้นคนเดินทาง | น. ปนฺถทูภี. ปนฺถทูสก. ปนฺถวิโลปก. | บุคคล, ลักขโมยปล้นโกง | |
นักปั่นจักรยาน | น. จกฺกาโรหี. | บุคคล | |
นักผจญเพลิง | น. อคฺคิชีวี. เตโชสหก. | บุคคล | |
นักฝัน | น. สุปินทสฺสี. อุปนิชฺฌายี. ค. อพฺภูตปฺปิย วิตกฺกี นิชฺฌายก |
บุคคล | |
นักพนัน | ดู นักการพนัน. | บุคคล, พนัน | |
นักพรต | น. อสฺสม. | บุคคล, นักบวช-ผู้ประพฤติธรรม | |
นักพฤกษศาสตร์ | น. อุพฺภิทเวที. ภูตคามญฺญู. | บุคคล, ศาสตร์-วิทยา | |
นักพูด | น. กถิก. ภาสุร. พหุภาณี. จิตฺตกถี. | บุคคล | |
นักฟันดาบ | น. ขคฺคธร. อสิคาหก. | บุคคล | |
นักฟุตบอล | น. ปาทกนฺทุกกีฬก. เคณฺฑุกกีฬก. | บุคคล, กีฬา | |
นักฟ้อนรำ | น. นฏ. นฏฺฏ. นฏฺฏก. นาฏก. รงฺคกร. นาฏกิตฺถี, | บุคคล, เต้นฟ้อนรำ | |
นักภาษาศาสตร์ | น. ภาสาตตฺตญฺญู. ภาสาโกวิท. นานาภาสญฺญู. | ภาษา, บุคคล | |
นักมวย | น. มุฏฺฐิก. มลฺลมุฏฺฐิก. มุฏฺฐิมลฺล. มลฺลโยธ. | บุคคล, กีฬา, อาชีพ | |
นักมวย | น. มุฏฺฐิก. มลฺลมุฏฺฐิก. มุฏฺฐิมลฺล. มลฺลโยธ. | บุคคล | |
นักมวยปล้ำ | น. มลฺล. มลฺลก. มลฺลยุทฺธก. | บุคคล |