บุคคล

ศัพท์ไทย ศัพท์บาลี หมวดหมู่
นักมายากล น. มายาการ. อินฺทชาลิก. บุคคล
นักยุทธศาสตร์ น. สงฺคาโมปายทกฺข. บุคคล
นักย่องเบา น. เอกาคาริก. ตกฺกร. โมสก. เถน. สนฺธิจฺเฉทโคจร. บุคคล
นักรบ น. อิสฺสตฺถ. ขตฺต. โยธ. โยธี. สมฺปหารก. ยุทฺธภฏ. บุคคล, ต่อสู้
นักรบฝ่ายตรงข้าม น. ปฏิโยธ. บุคคล, ต่อสู้
นักรำ (~ชาย) น. นฏ. นฏก. นฏฺฏก. นจฺจก. นาฏ. นาฏก. บุคคล, เต้นฟ้อนรำ
นักรำ (~หญิง) น. นฏฺฏกี, นาฏกา, นาฏกิตฺถี, วารุณี, บุคคล, เต้นฟ้อนรำ
นักร้อง (~ชาย) น. คายก. คนฺธพฺพ. สรภาณี. บุคคล, ดนตรี
นักร้อง (~หญิง) น. คายิกา, บุคคล, ดนตรี
นักลอกแบบ น. ลิปิกร. อนุการี. บุคคล
นักล่าสัตว์ ดู คนล่าสัตว์. บุคคล, ฆ่า
นักล้วงกระเป๋า น. คณฺฐิเภทกโจร. บุคคล, ลักขโมยปล้นโกง
นักล้อเลียน น. อนุการี, วิทูสก. บุคคล
นักวัตถุนิยม น. โลกายติก. บุคคล
นักวางแผน น. อุปายโยชก. อุปายทกฺข. วญฺจนิก. บุคคล
นักวาดภาพ น. จิตฺตกร. จิตฺตการ. วณฺณาเลปก. รงฺคาชีว. รงฺคชีวี. บุคคล, วาดเขียน
นักวิจัย น. อนุวิจารก. บุคคล
นักวิจารณ์ น. วิเวจก. คุณโทสนิรูปก. บุคคล
นักวิชาการ น. วิชฺชาลยนิยุตฺต. พหุสฺสุต. ปณฺฑิต. บุคคล
นักวิทยาศาสตร์ น. วิชฺชาวิสารท. บุคคล, ศาสตร์-วิทยา