บุคคล
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | |
---|---|---|---|
อสูร | น. อสุร. ปุพฺพเทว. สุรริปุ. เทวตาริปุ. ทานว. อินฺทาริ. เทเตยฺย. พลี. | บุคคล, อสุรกาย | |
อัครชายา | น. อคฺคชายา, | บุคคล, ครอบครัว-ญาติ | |
อัครมหาเสนาบดี | น. อคฺคมหาเสนาปติ. | บุคคล, ตำแหน่ง | |
อัครมเหสี | น. อคฺคมเหสี, อคฺคราชเทวี, อคฺคราชินี, | บุคคล, ตำแหน่ง, ครอบครัว-ญาติ | |
อัครราชทูต | น. อคฺคราชทูต. ราชามจฺจ. | บุคคล, ตำแหน่ง | |
อัครสาวก | น. อคฺคสาวก. | บุคคล, ตำแหน่ง | |
อังกฤษ (English, คน~) | น. อางฺคลิก. อางฺคลเทสิย. | ประเทศ, บุคคล | |
อัจฉรา | น. อจฺฉรา, | บุคคล, เทวดา | |
อัจฉริยบุคคล | ค. วิสิฏฺฐพุทฺธิ วิสิฏฺฐปญฺญ | บุคคล | |
อัจฉริยบุรุษ | น. อจฺฉริยปุริส. | บุคคล | |
อัจฉริยะ (genius) | น. วิเสส, อจฺฉริย., วิสิฏฺฐพุทฺธิ, วิสิฏฺฐปญฺญา, | บุคคล | |
อัญเดียรถีย์ | น. อญฺญติตฺถิย. | บุคคล, นักบวช-ผู้ประพฤติธรรม | |
อัยกา | น. อยฺยก. | บุคคล, ครอบครัว-ญาติ | |
อัยการ | น. อนุวิชฺชก. นีตฺยูปเทสทายก. ปรกิจฺจสาธก. | บุคคล, ตำแหน่ง | |
อัยการสูงสุด | น. ปธานนีติเวที. | บุคคล, ตำแหน่ง, สูงสุด | |
อัยกี | น. อยฺยิกา, | บุคคล, ครอบครัว-ญาติ | |
อัศวรักษ์ | น. อสฺสาธิการี. อสฺสโคปก.
คนเลี้ยงม้า |
บุคคล, ม้า | |
อัศวานึก | น. อสฺสานีก.
อัศวานึก น. กองทัพม้า, เหล่าทหารม้า |
บุคคล, สัตว์, กองทัพ | |
อัศวิน | น. วีรอสฺสาโรห. วีรุตฺตม. มหาโยธ. | บุคคล, นักรบ | |
อา (~ชาย) | น. จุลฺลปิตุ. จูฬปิตุ. | บุคคล, ครอบครัว-ญาติ |