บุคคล

ศัพท์ไทย ศัพท์บาลี หมวดหมู่
หัวหน้า ค. อุตฺตม ปวร เชฏฺฐ มุข ปมุข อภิมุข อธิปติ อนุตฺตร
ว. มุขฺย ปธาน ปาโมกฺข ปร อคฺคญฺญ อุตฺตร ปณีต ปรม เสยฺย คามณิ เสฏฺฐ สตฺตม วิสิฏฺฐ อริย นาค เอก อาสภ อคฺค โมกฺข นายก ปุงฺคว ปุพฺพงฺคม คณาธิป ปุเรกฺขาร
บุคคล, ตำแหน่ง
หัวหน้ากรรมกร น. เชฏฺฐปุริส. บุคคล, ตำแหน่ง
หัวหน้าคณะลูกขุน น. ปมาณปุริสเชฏฺฐก. บุคคล, ตำแหน่ง
หัวหน้าคนงาน น. กมฺมนฺตปาลก. บุคคล, ตำแหน่ง
หัวหน้าคนเลี้ยงโค น. โควินฺท. บุคคล, ตำแหน่ง
หัวหน้างาน (boss) น. กมฺมนฺตนายก. อธิกต. อธิการี. อชฺฌกฺข. บุคคล, ตำแหน่ง
หัวหน้าตระกูล น. กุลเชฏฺฐ. กุลปฺปธาน. กุลปติ. บุคคล, ตำแหน่ง
หัวหน้าตำรวจ น. นครคุตฺติก. บุคคล, ตำแหน่ง
หัวหน้าบาดหลวง (bishop) น. ธมฺมาธิการี. บุคคล, ตำแหน่ง
หัวหน้าหมู่คณะ น. คณี. สงฺฆี. บุคคล, ตำแหน่ง
หัวหน้าหมู่บ้าน น. คามโภชก. คามณิ. คามเชฏฺฐก. บุคคล, ตำแหน่ง
หัวหน้าเผ่า น. คณาธิป. กุลปติ. กุลปฺปธาน. บุคคล, ตำแหน่ง
หัวหน้าแก๊ง น. กลหนายก. บุคคล, ตำแหน่ง
หางเครื่อง น. นฏ. นจฺจก. รงฺคการ. นาฏกิตฺถี, เต้นฟ้อนรำ, บุคคล
หางแถว ดู ผู้น้อย. บุคคล
อนาคามี น. อนาคามี. บุคคล, นักบวช-ผู้ประพฤติธรรม, อริยะ
อมาตย์ ดู อำมาตย์. บุคคล, ตำแหน่ง
อรหันต์ น. อรหนฺต. (= อรหํ, อรหา) ขีณาสว. อเสข. อเสกฺข. วีตราค. ภูต. นาค. เกวลี. บุคคล, นักบวช-ผู้ประพฤติธรรม, อริยะ
อวชาตบุตร น. อวชาต. บุคคล, ครอบครัว-ญาติ
อสุรกาย น. อสุรกาย. รกฺขส. ภีมเทห. มหาเทห. บุคคล, อสุรกาย