อริยะ

ศัพท์ไทย	ศัพท์บาลี	หมวดหมู่
อนาคามี	น. อนาคามี.	บุคคล, นักบวช-ผู้ประพฤติธรรม, อริยะ
อรหัตผล	น. อรหตฺต., อญฺญา,	อริยะ
อรหันต์	น. อรหนฺต. (= อรหํ, อรหา) ขีณาสว. อเสข. อเสกฺข. วีตราค. ภูต. นาค. เกวลี.	บุคคล, นักบวช-ผู้ประพฤติธรรม, อริยะ
โสดาบัน	น. โสตาปนฺน.	บุคคล, อริยะ
โสดาปัตติมรรค	น. โสตาปตฺติมคฺค. ทสฺสน., อาทิมคฺค.	อริยะ
ไม่กลับมาอีก	น. อนาคามี. อนาคมน.,	บุคคล, นักบวช-ผู้ประพฤติธรรม, อริยะ