บุคคล
| ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | |
|---|---|---|---|
| อินเดีย (Indian, คน~) | น. ภารติย. | ประเทศ, บุคคล | |
| อิสลาม | ค. อิสลมฺมิก | บุคคล, อิสลาม | |
| อิหม่าม (imam) | น. นมาสการาธิการี. | บุคคล, อิสลาม | |
| อิหร่าน (คน) | น. ปารสิกเทสิย. | ประเทศ, บุคคล | |
| อุบาสก-อุบาสิกา | น. อุปาสก. อุปาสิกา, | บุคคล | |
| อุปถัมภก | ค. อุปตฺถมฺภก | บุคคล | |
| อุปนายก | น. อุปนายก. | บุคคล | |
| อุปนิกษิต (จารชน) | น. อุปนิกฺขิตฺต. จารปุริส. | บุคคล | |
| อุปราช | น. อุปราช. | บุคคล | |
| อุปสัมบัน (ภิกษุ-ภิกษุณี) | น. อุปสมฺปนฺน. | บุคคล | |
| อุปสัมปทาเปกข์ | น. อุปสมฺปทาเปกฺข. | บุคคล | |
| อุปัชฌาย์ (ภิกษุ) | น. อุปชฺฌาย. อุปชฺฌ. (=อุปชฺฌา) | บุคคล, นักบวช-ผู้ประพฤติธรรม | |
| อุปัชฌาย์ (ภิกษุณี) | น. ปวตฺตินี, | บุคคล | |
| อุปัฏฐาก | น. ปริจริยา, ปริจรณ., ปริจาร. อุปาสน., สุสฺสูสา, อุปจาร. อุปฏฺฐาน., ปฏิชคฺคน., นิปจฺจการ. เวยฺยาวจฺจ., เวยฺยาวฏิก., ค. อุปฏฺฐาก ปฏิชคฺคก ปฏิชคฺคนก เสวี ก. อุปฏฺฐเปติ อุปฏฺฐาติ ปริจรติ อุปาสติ ปจฺจุปฏฺฐาเปติ ปฏิชคฺคติ เสวติ |
บุคคล | |
| อุปัฏฐายิกา (รับใช้) | น. อุปฏฺฐายิกา, | บุคคล | |
| อเสขะ | น. อเสข. อเสกฺข. | บุคคล | |
| ฮ่องเต้ | น. ราช. จกฺกวตฺติ. | บุคคล, ราชา | |
| เกย์ (gay) | น. ปุริสสํวาสิก. | บุคคล | |
| เกลอ | น. ทฬฺหมิตฺต. กลฺยาณมิตฺต. | บุคคล | |
| เกษตรกร | น. เขตฺตกร. กสก. โรปก. | บุคคล, อาชีพ |