น้ำ

ศัพท์ไทย ศัพท์บาลี หมวดหมู่
ผิวน้ำ น. ตล., ปิฏฺฐ., มตฺถก., น้ำ
ลูกเห็บ น. กรก. กรกา, ฆนวสฺส., ฆโนปล., ทุทฺธิน., เมฆปาสาณ. น้ำ, น้ำแข็ง
ลูกเห็บตก สำ. กรกวสฺสํ วสฺสติ น้ำ, น้ำแข็ง
อัมพุ น. อมฺพุ., (ดู น้ำ) น้ำ
อัมพุท น. อมฺพุท. (ดู เมฆ)

เมฆ (ให้น้ำ)

ลมฟ้าอากาศ, น้ำ
อัสสุชล น. อสฺสุชล., (ดู น้ำตา) น้ำ, ร่างกายและส่วนประกอบ
อัสสุธารา ดู น้ำตา. น้ำ, ร่างกายและส่วนประกอบ
อุทก น. อุทก., (ดู น้ำ) น้ำ
อุทกธารา น. อุทกธารา,

อุทกธารา น. สายนํ้า, ท่อนํ้า

น้ำ, ทางน้ำ
อุทกภัย น. อุทกภย., มโหทก., อาโปสงฺวฏฺฏ. น้ำ, ภัยอันตราย
อุทกศาสตร์ (hydrography) น. ชลาสยมาณวิชฺชา, อุทกสตฺถ., น้ำ, ศาสตร์-วิทยา