น้ำ
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | |
---|---|---|---|
ผิวน้ำ | น. ตล., ปิฏฺฐ., มตฺถก., | น้ำ | |
ลูกเห็บ | น. กรก. กรกา, ฆนวสฺส., ฆโนปล., ทุทฺธิน., เมฆปาสาณ. | น้ำ, น้ำแข็ง | |
ลูกเห็บตก | สำ. กรกวสฺสํ วสฺสติ | น้ำ, น้ำแข็ง | |
อัมพุ | น. อมฺพุ., (ดู น้ำ) | น้ำ | |
อัมพุท | น. อมฺพุท. (ดู เมฆ)
เมฆ (ให้น้ำ) |
ลมฟ้าอากาศ, น้ำ | |
อัสสุชล | น. อสฺสุชล., (ดู น้ำตา) | น้ำ, ร่างกายและส่วนประกอบ | |
อัสสุธารา | ดู น้ำตา. | น้ำ, ร่างกายและส่วนประกอบ | |
อุทก | น. อุทก., (ดู น้ำ) | น้ำ | |
อุทกธารา | น. อุทกธารา,
อุทกธารา น. สายนํ้า, ท่อนํ้า |
น้ำ, ทางน้ำ | |
อุทกภัย | น. อุทกภย., มโหทก., อาโปสงฺวฏฺฏ. | น้ำ, ภัยอันตราย | |
อุทกศาสตร์ (hydrography) | น. ชลาสยมาณวิชฺชา, อุทกสตฺถ., | น้ำ, ศาสตร์-วิทยา |