บุคคล
| ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | |
|---|---|---|---|
| ผู้ช่วย (ตำแหน่ง~) | น. อุป–. (อุ. อุปราช. อุปปุโรหิต.) | บุคคล | |
| ผู้ช่วย (~ทั่วไป) | น. สหาย. สหการ. อุปตฺถมฺภก. อุปาธิการี. อนฺเตวาสี. | บุคคล | |
| ผู้ช่วยเหลือ | ค. ตายก ปโมจก สนฺตารกโมกฺขทายก | บุคคล | |
| ผู้ซักถาม | น. อนุวิชฺฌก. ปุจฺฉก. | บุคคล | |
| ผู้ซื้อ | ดู คนซื้อ. | บุคคล | |
| ผู้ดำรงตำแหน่ง | น. อธิการี. | บุคคล | |
| ผู้ดำรงตำแหน่งคนก่อน | น. ปุพฺพาธิการี. | บุคคล | |
| ผู้ดี (~ชาย) | น. กุลีน. กุลีนชน. อภิชาต. สชฺชน. สาธุ. สภฺย. อยฺย. มหากุลช. อุจฺจกุลีน. สพฺภ. ค. สุขุมาล วินีต สพฺภ สุพฺพต |
บุคคล | |
| ผู้ดี (~หญิง) | น. กุลีนา, อภิชาตา, อยฺยา, | บุคคล | |
| ผู้ดีใหม่ | น. สมิทฺธิกปฺปิต. | บุคคล | |
| ผู้ดู | น. โอโลเกตุ. ปสฺสาวี. ทสฺสาวี. ทสฺสี. | บุคคล | |
| ผู้ดูแล (รับใช้) | ค. ปริจารก ปริจาริก (ปริจาริกา) เสวก อุปฏฐาก เวยฺยาวจฺจกร | บุคคล | |
| ผู้ดูแล (รักษา) | ค. รกฺขก ปาลก อภิการี | บุคคล | |
| ผู้ดูแลทรัพย์สิน | ค. เหรญฺญิก. นิกฺขิก. | บุคคล | |
| ผู้ดูแลผลประโยชน์ | น. อายุตฺตก. นิกฺขิตฺตวตฺถุโคปก. | บุคคล | |
| ผู้ตกอยู่ในห้วงรัก | ค. กามฺคิทฺธ กามคิทฺธิมา | บุคคล | |
| ผู้ตกอยู่ในอบาย | น. อาปายิก. | บุคคล | |
| ผู้ตกอยู่ในอำนาจ | ค. วสาคต หตฺถาคต อภิภูต | บุคคล | |
| ผู้ตรวจ | น. ปริกฺขก. สเมกฺขก. วีมํสี. | บุคคล | |
| ผู้ตรวจการ | น. กมฺมาธิฏฺฐายิก. กมฺมาธิฏฺฐายี. อธิกต. อชฺฌกฺข. | บุคคล |