บุคคล

ศัพท์ไทย ศัพท์บาลี หมวดหมู่
ผู้กิน ค. ภุญฺชก อทก โภตฺตุ บุคคล
ผู้กินปลา ค. มจฺฉภกฺข บุคคล
ผู้ก่อ น. สมฺปาทก. อุปฺปาทก. บุคคล
ผู้ก่อการ น. ปติฏฺฐาเปตุ. อารมฺภก. บุคคล
ผู้ก่อการกบฏ น. ราชทุพฺภิ. รชฺชโทหี. บุคคล
ผู้ก่อการจลาจล น. สงฺโขภี. ทามริก. บุคคล
ผู้ก่อการร้าย น. ปฏิวิรุทฺธ. ปจฺจามิตฺต. บุคคล
ผู้ก่อความวุ่นวาย น. สงฺโขภี. ทามริก. บุคคล
ผู้ก่อตั้ง น. อุนฺนติปาปก. บุคคล
ผู้ก่อสร้าง น. นิมฺมาตุ. (นิมฺมาตา) สมฺปาทก. อุปฺปาทก.
ค. กร
บุคคล, ก่อสร้าง
ผู้ขวนขวาย ค. ปสุต อนุยุตฺต ปยุตฺต อิสฺสุกี พฺยาวฏ วฺยาวฏ อุสฺสุก อุสฺสุกฺก อเปกฺขก อพฺภุสูยก บุคคล
ผู้ขัดขวาง น. พาธากร. อนฺตรายการี. บุคคล
ผู้ขับ น. ปาชก. บุคคล
ผู้ขับขี่ (~ม้า, รถ) น. ปจฺฉาโรหก. อาโรห. (อุ. อสฺสาโรห. รถาโรห.) บุคคล
ผู้ขาย ดู คนขาย. บุคคล
ผู้ข่มข้าศึก ค. อรินฺทม บุคคล
ผู้ข่มเหง ค. อภิภว ปีฬก พาธก วิเหฐนก บุคคล
ผู้ข้องอยู่ในอารมณ์ต่างๆ ค. พฺยาสตฺต บุคคล
ผู้ข้ามแพ ค. โอลุมฺปิก โอฬุมฺปิก บุคคล
ผู้คงที่ (หนักแน่น) ค. ตาทิ บุคคล