พจนานุกรมธาตุ

หญฺญติ, วิหญฺญติ. 
ปฏิหญฺญตีติ ปฏิโฆ ความเบียดเบียน, กระทบใจ, ปฏิฆะ. 
อวิหญฺญมาโน เวทนํ อธิวาสยิ.

หนติ. 
หนนํ การเบียดเบียน, การตี, การฆ่า. 

ที่แปลง หน ธาตุเป็น ฆาต ก็มี ด้วยสูตรว่า หนสฺส ฆาโต เช่น 
ฆาเตติ. 
ฆาตนํ, ฆาโต การฆ่า, การประหาร. 
ฆาตโก, ปาณฆาโต. 

อุปหนติ. อุปหนนํ การนำไป. 
ตํ ตํ ฐานํ อุปหนนฺติ อุปคจฺฉนฺตีติ อุปาหโน. อุปาหนา, อุปาหนํ รองเท้า, เครื่องนำไป, พาไป 

ถ้าลงการิตปัจจัยจะมีรูปเป็น ฆาตยติ. 
ในประโยคกรรมจะมีรูปเป็น หญฺญติ.

อาหนติ, อาหนฺติ. 
อาฆาโต ความผูกโกรธ. 
อาฆาตนํ ตะแลงแกง, สถานที่ฆ่า. 

ในกวิกัปปทุมโยชนากล่าวว่า วิ อา ปุพฺโพ พฺยาฆาเต. เช่น
พุยาหนฺติ, พฺยาหโต, พฺยาฆาโต. เป็นต้น.

อุหนติ, 
อุคฺฆาเตติ. 
อุคฺฆาเตตุวา. 
อุคฺฆาโต. สมุคฺฆาโต การถอนขึ้น. สมูหตา สีมา สํเฆน.

หนุเต, หนวติ. 

สัททนีติยังมีรูป หโนติ เป็น ตนาทิคณิกะ เหมือน ตโนติ, กโรติ อีกด้วย

หยติ สีฆํ คจฺฉติ กิลมตีติ วา หโย, โฆฏโก ม้า, หยา ต้นไม้ชนิดหนึ่ง.

ปหรติ. 
ปหาโร, ปหรณํ การประหาร, การตี. 
ปหารํ ทเทยฺย ปาจิตฺติยํ.

วิหรติ เอตฺถาติ วิหาโร วิหาร, ที่อยู่, สมาบัติ.

พฺยาหรติ. 
พฺยาหาโร การเล่า, การพูด.

อาหรติ พลายูนีติ อาหาโร อาหาร. 
อชฺฌาหรติ. อชฺฌาหริตพฺโพ.

ปริหรติ. 
ปริหาโร การใช้สอยประจำ, บริหาร, รักษา, หลีกเลี่ยง. 
ปริหริตุํ ปน น วฏฺฏติ.

นิหรติ, นีหรติ. 
นีหโต นำออก, ขับออก. 
นิหโต, นีหโต, นิหริตฺวา, นีหริตฺวา.

สํหรติ, 
ธนํ สํหริตฺวา.
สํหริตพฺพํ. 
สํหาโร การรวบรวม, การย่อ. 
ถ้าแปลง ห เป็น ฆ จะมีรูปเป็น สํฆรติ, สํฆริตพฺพํ. 

อปหรติ. 
อปหาโร การนำไปทิ้ง, ฉวยเอาไป.

อุปหรติ. 
เจติยสฺส อุปหารํ กโรติ.

หรติ, หรเต. 
หารี ผู้นำไป, ผู้น่าชอบใจ. 
ภารหาโร. 
รโชหรณํ. 
สพฺพโทสหโร ธมฺโม. 
หทยํ หัวใจ. 
มุตฺตาหาโร สร้อยไข่มุก. 
ภควโต จ สาสนสฺส ปติปกฺเข ติตฺถิเย หรตีติ ปาฏิหาริยํ ปาฏิหีรํ, ปาฏิเหรญฺจ ปาฏิหาริย์. 
เอกํ อิริยาปถพาธนํ อญฺเญ อิริยาปเถน วิจฺฉินฺทิตฺวา อปริปตนฺตํ อตฺตภาวํ หรติ ปวตฺเตติ เอตฺถาติ วิหาโร วิหาร, ที่ประทับ. 
อวหาโร การลักเอา.

หลติ ภูมึ กสฺสโก. 
หลิยเต กสิยเต อเนนาติ หลํ. 
ภูมึ ภินฺทนฺตํ มตฺติกา ขณฺฑํ หาเลติ จาเลตีติ วา หลํ, นงฺคลํ ไถ.

หลฺลตีติ หลฺลกํ, รตฺตโสคนฺธิกํ ดอกบัวแดง.

หสติ. 
หสนํ, หาโส. 
หสิตํ, วิหสิตํ, อติหสิตํ, อปหสิตํ. อุปหสิตํ การหัวเราะ. 
สิตํ บทนี้ ลบ ห.

หสฺสติ โลโก สุขา.