ยุช

ยุญฺชติ-โยเชติ ยุญฺชนํ ยุตฺโต โยโค โยชนา โยชนํ 
กมฺม-ยุญฺชียติ ยุญฺชเต

• โยโค  ป. โยค, 'ประกอบ' หมายความได้
  1. ความประกอบ, ความติด (กับอะไรๆ)
  2. กิเลส
  3. ฌาน, ความเพ่งใจ
  4. อุบาย
  5. ยุกติ, ความชอบ, ความสมควร (อ. 858).
• โยชนา  อิ. โยชนา, ประกอบ, ประสม, รวบรวม 
  ดังคำว่า อตฺถโยชนา รวบรวมอรรถ เป็นชื่อหนังสือที่แต่งรวบรวมอรรถบอกวิเคราะห์ สัมพันธ์เป็นต้น 
  จัดเป็นชั้น 4 เรียงดังนี้
  1. บาลี
  2. อรรถกถา
  3. ฏีกา
  4. โยชนา.
• โยชนํ  นป. โยชน์, ทาง 400 เส้น.

ยุช ที่ประกอบด้วยอุปสัค มีรูปดังนี้:-

• อนุยุญฺชติ ก. ประกอบเนืองๆ, ทำบ่อยๆ ทำซ้ำๆ; ถาม, ซักไซ้, ซักถาม [อนุ+ยุช] 
  รูปอื่น อนุยุญฺชิตุํ อนุยุญฺชิตฺวา - ส.
• อนุยุตฺโต กค. ประกอบเนืองๆ ทำบ่อยๆ ได้ในคำว่า ภาวนานุยุตฺโต ประกอบเนืองๆ ในภาวนา - ส.
• อนุโยโค น. อนุโยค, ถาม, ซักไซ้ - ส.
• สํโยโค, สญฺโญโค น. ทำให้แน่นเข้า, 'ประกอบพร้อม หรือ ซ้อนพยัญชนะ ที่เรียกว่า พยัญชนะสัญโญค [สํ+ยุช] - ส.
• สํโยชนํ, สญฺโญฺชนํ น. ทำให้แน่นเข้า, เครื่องผูกสัตว์ ได้แก่ กิเลส ที่เรียกว่า สัญโญชน์ หรือ สํโยชน์ [สํ+ยุช] - ส.
• สมฺปยุตฺโต กค. สัมปยุต, ประกอบพร้อม, เจือปน [สํ+ป+ยุช].