พจนานุกรมธาตุ
ธาตุ | อรรถ | ตัวอย่าง | หมวดธาตุ | |
---|---|---|---|---|
ลิป |
เลเป ฉาบ, ทา, ลูบ, ไล้ |
ลิมฺปติ, อุปลิมฺปติ. |
รุธ (ํอ) | |
ลิส |
คเต ไป, ถึง, บรรลุ |
ลิสติ. |
ภู (อ) | |
ลิส |
สิเลสปฺเปสุ ติดอยู่, ข้องอยู่; เป็นของเล็กน้อย |
ลิสฺสติ ธมฺโม กลิมฺหิ. |
ทิว (ย) | |
ลิห |
อสฺสารทเน สบายใจ, เพลินใจ; เลีย |
เลหติ. |
ภู (อ) | |
ลี |
ทฺรเว ละลาย |
ลยติ. ลายติ. ลียติ. |
ภู (อ), ทิว (ย), จุร (เณ ณย) | |
ลี |
สิเลสเน ติดอยู่, รวมกัน, กอดรัด, สำรวม, หลีกเร้น |
ลินาติ. |
ทิว (ย), กี (นา) | |
ลุช |
นสฺสเน พินาศ |
ลุชฺชติ. |
ทิว (ย) | |
ลุญฺจ |
อปนยนมฺหิ ถอน, นำออก, ทิ้ง |
ลุญฺจติ. |
ภู (อ) | |
ลุฏ |
ชุเต รุ่งเรือง, โชติช่วง |
โลฏติ, โลฏยติ. |
ภู (อ), จุร (เณ ณย) | |
ลุฏ |
วิโลฬวิฆาเต รบกวน, ข่มขู่; เหน็ดเหนื่อย |
โลฏฺฏติ. โลฏติ. |
ภู (อ), ทิว (ย) | |
ลุฏิ |
เถยฺยาวมญฺญเน ลัก, ขโมย; นึกดูหมิ่น |
ลุณฺฏติ. ลุณฺฏโก. ลุณฺเฏติ, ลุณฺฏยติ. |
ภู (อ), จุร (เณ ณย) | |
ลุฐ |
เถยฺเย ลัก, ขโมย |
โลฐยติ. |
จุร (เณ ณย) | |
ลุฐ |
เวลฺลปตเน หมุนไป; ตกไป |
โลฐติ, |
ภู (อ) | |
ลุฐิ |
อาลสฺยคติเถยฺเยสุ เกียจคร้าน; ไป, ถึง, บรรลุ; ลัก, ขโมย |
ลุณฺฐติ. |
ภู (อ) | |
ลุณฺฑ |
เถยฺเย ลัก, ขโมย |
ลุณฺฑยติ, ลุณฺฑยเต. |
จุร (เณ ณย) | |
ลุถิ |
หึสาสํกิเลเส เบียดเบียน; เศร้าหมอง, เดือดร้อน |
ลุนฺถติ. |
ภู (อ) | |
ลุป |
วิลุมฺปเน แย่งชิง, ปล้น |
ลุมฺปติ, วิลุมฺปติ. |
รุธ (ํอ) | |
ลุป |
อทสฺสนากุลีภาเวสุ ไม่เห็น, ไม่ปรากฏ; รบกวน |
ลุปฺปติ. |
ทิว (ย) | |
ลุพิ |
วเธ ฆ่า, เบียดเบียน |
ลุมฺพติ อตฺตนํ ปวิฏฺฐานํ ทรถํ หึสตีติ ลุมฺพินี, วนํ ป่า. |
ภู (อ), จุร (เณ ณย) | |
ลุภ |
คิทฺธิยํ ละโมบ, มักมาก, อยาก |
ลุพฺภตีติ โลโภ, |
ทิว (ย) |