พจนานุกรมธาตุ
ธาตุ | อรรถ | ตัวอย่าง | หมวดธาตุ | |
---|---|---|---|---|
กท |
พฺยากุเล จ วุ่นวาย |
กทฺยติ, กชฺชติ. |
ทิว (ย) | |
กท |
โรทนาวฺหานมเท ร้องไห้; เรียก; ประมาท, มัวเมา |
กทติ. |
ภู (อ) | |
กท |
อวหาเน; โรทเน จ เรียก, ร้องเรียก; ร้องไห้, คร่ำครวญ |
กทติ |
ภู (อ) [ธป] |
|
กทิ |
โรทนวฺหานพฺยากุเลสุ ร้องไห้, คร่ำครวญ; ร้องเรียก; วุ่นวาย |
กนฺทติ, ปกฺกนฺทติ. |
ภู (อ), จุร (เณ ณย) | |
กทิ |
อวหาเน; โรทเน จ เรียก, เรียกร้อง; ร้องไห้, คร่ำครวญ |
กนฺทติ ปกฺกนฺทติ ปกฺกนฺทุํ กนฺทนฺโต กนฺทิตํ |
ภู (อ) [ธป] |
|
กทิ |
เวลมฺเพ ห้อยย้อย, ชักช้า, ยืดยาด |
กนฺทติ |
ภู (อ) [ธป] |
|
กทฺท |
กุจฺฉิตสทฺทเก ทำเสียงอันน่ารังเกียจ |
กทฺทตีติ กทฺโท, กทฺทโม. โคลน, ตม, เลน. |
ภู (อ) | |
กทฺท |
กุจฺฉิตสทฺเท ออกเสียงน่าเกลียด, ร้องน่าเกลียด |
กทฺทติ กททโม
|
ภู (อ) [ธป] |
|
กน |
ทิตฺติกนฺติคเต สว่าง, รุ่งเรือง; ยินดี; ไป, ถึง, บรรลุ |
กนติ ทิพฺพติ วิโรจตีติ กญฺญา นางสาวน้อย. |
ภู (อ) | |
กน |
ทิตฺติ; กนฺตีสุ ส่องสว่าง, สวยงาม; รักใคร่, ชอบใจ |
กนติ กญฺญา กนกํ
|
ภู (อ) [ธป] |
|
กนุยิ |
สทฺเท ออกเสียง, ร้องกล่าว |
กนุยติ กนุตวา |
ภู (อ) [ธป] |
|
กนุยี |
สทฺทอทฺทนทุคฺคนฺเธ เปล่งเสียง; เปียกชุ่ม, ชุ่มชื้น; กลิ่นเหม็น |
กนุยติ, กนุยเต วตฺถมมฺภสา ผ้าย่อมเปียกชุ่ม. |
ภู (อ) | |
กนฺท |
โรทนวฺหานพฺยากุเลสุ ร้องไห้, คร่ำครวญ; ร้องเรียก; วุ่นวาย |
กนฺทติ, ปกฺกนฺทติ. |
ภู (อ), จุร (เณ ณย) | |
กนฺท |
สาตจฺเจ (นิรนฺตรภาเว) ติดต่อกัน, เสมอ, เป็นนิตย์, เป็นนิรันดร์ |
กนฺเทติ กนฺทยติ |
จุร (เณ ณย) [ธป] |
|
กป |
จเล หวั่นไหว |
กปติ จลตีติ กปิ ลิง. |
ภู (อ), จุร (เณ ณย) | |
กป |
สตฺติทยาจฺฉาเท สามารถ; เอ็นดู; ปกปิด |
ตุฏฺฐึ อุปฺปาเทตุํ กปติ สกฺโกตีติ กปฺปุรํ, ฆนสาโร การบูร. |
ภู (อ) | |
กป |
กรุณายํ กรุณา, ช่วยทุกข์, เอ็นดู, อนุเคราะห์ |
กปติ กปโณ กาปญฺญํ
|
ภู (อ) [ธป] |
|
กป |
อวกมุปเน อนุเคราะห์, ช่วยเหลือ, เอ็นดู, กรุณา |
กเปติ กปยติ
|
จุร (เณ ณย) [ธป] |
|
กป |
อจุฉาทเน นุ่งห่ม, แต่งตัว |
ภู (อ) [ธป] |
||
กปิ |
คตฺยํ ไป, ถึง, บรรลุ |
กมฺเปติ, กมฺปยติ. |
จุร (เณ ณย) |