พจนานุกรมธาตุ
ธาตุ Sort descending | อรรถ | ตัวอย่าง | หมวดธาตุ | |
---|---|---|---|---|
มท |
เสฺนเห เป็นน้ำมัน, รักใคร่ |
เมทติ เมโท การิต-เมเทติ เมทยติ
|
ภู (อ) [ธป] |
|
มท |
คพฺพเทนฺเย โอ้อวด; ลำบาก |
มทติ. |
ภู (อ) | |
มท |
ติตฺติยํ ยินดี, อิ่มใจ |
มทยติ. |
จุร (เณ ณย) | |
มท |
อุมฺมาเท เป็นบ้า, มัวเมา, ประมาท, เลินเล่อ |
ปมชฺชติ. มชฺชติ อสฺมินฺติ มทฺโท ชื่อชนบท. |
ทิว (ย) | |
มท |
อุมฺมาเท 'มัวเมา,' เมา, ประมาท, เลินเล่อ |
มชฺชติ ปมชฺชติ มตฺโต มโท ปมาโท ปมตฺโต อุมฺมตฺโต อปฺปมาโท มทิรา มชฺชํ อา. สุรามทมตฺโต เมาเหตุเมาสุรา.
* Monier Williams ก็ว่า … probably from su to distil, and not connected with sura 'a god' … |
ทิว (ย) [ธป] |
|
มท |
วิตฺติโยเค สำราญ, เบิกบานใจ |
มเทติ มทยติ |
จุร (เณ ณย) [ธป] |
|
มทิ |
ถุติโมทมทคติชฬโสปฺปนทิตฺตีสุ ยกย่อง; ยินดี; ประมาท; ไป, ถึง; หลง, โง่เขลา; นอนหลับ; สว่าง, รุ่งเรือง |
มนฺทตีติ มนฺโท คนเขลา. |
ภู (อ) | |
มทิ |
ถุติ; โมท; มท; สุปน; คตีสุ ชมเชย; เพลิน; มัวเมา; หลับ; ไป, ถึง, เป็นไป |
มนฺทติ มนฺโท มนฺทิรํ
|
ภู (อ) [ธป] |
|
มทฺท |
จุณฺเณ ทำให้ละเอียด, บด, ขยี้ |
มทฺทติ, ปมทฺทติ. |
ภู (อ) | |
มทฺท |
มทฺทเน เหยียบ, ย้ำ, ขยำ, ย่ำยี |
มทฺทติ ปมทฺทติ อา. |
ภู (อ) [ธป] |
|
มธุ |
อุนฺเท เขียวสด, ชุ่มชื่น |
มธติ. |
ภู (อ) | |
มธุ |
อุนฺเท ชุ่ม, ชื้น, เยิ้ม* (?) |
มธติ (สธติ) มธุ
* มธุ (สธุ) |
ภู (อ) [ธป] |
|
มน |
คพฺเพ โอ้อวด |
มนติ, มเนติ. |
ภู (อ), จุร (เณ ณย) | |
มน |
ธารเณ ทรงไว้ |
มเนติ, มนยติ. |
จุร (เณ ณย) | |
มน |
อภฺยาสปูชาสุ เกิดบ่อยๆ; บูชา |
มนติ. |
ภู (อ) | |
มน |
อพฺภาเส ซ้ำกัน, ซ้อนกัน |
มนติ มโน |
ภู (อ) [ธป] |
|
มน |
ญาเณ รู้, เข้าใจ, สำคัญ |
มญฺญติ อวมญฺญติ อติมญฺญติ มาโน อติมาโน มญฺญนา มญฺญิตตฺตํ
|
ทิว (ย) [ธป] |
|
มน |
ถมฺเภ แข็งกล้า, ค้ำไว้. จุนไว้ |
มเนติ มนยติ มาโน
|
จุร (เณ ณย) [ธป] |
|
มนุ |
โพธเน รู้, ตรัสรู้ |
อารมฺมณํ มนติ ชานาตีติ มโน ใจ, ผู้รู้อารมณ์. |
ทิว (ย), ตน (โอ ยิร) | |
มนุ |
โพธเน รู้; ตรัสรู้ |
มโนติ มนุเต มโน-มนํ มานสํ มนุสฺโส มานโว-มาณโว
|
ตน (โอ ยิร) [ธป] |
|
มนฺต |
คุตฺตภาสเน พูดอย่างลับๆ; ปรึกษา |
มนฺเตติ, มนฺตติ. |
จุร (เณ ณย) | |
มนฺต |
คุตฺตภาสเน 'พูดที่ต้องสงวน,' ปรึกษา, หารือ, พูดความลับ, พูดกระซิบกระซาบ |
มนฺเตติ มนฺตยติ นิมนฺเตติ อามนฺเตติ มนฺตา มนฺโต การิต-มนฺตาเปติ มนฺตาปยติ
|
จุร (เณ ณย) [ธป] |
|
มนฺต |
ชานเน รู้, ทราบ, เข้าใจ |
จุร (เณ ณย) [ธป] |
||
มนฺถ |
เกลสวิโลฬเน เศร้าหมอง; กวน |
มนฺถติ. |
ภู (อ) | |
มนฺถ |
วิโลลเน กวน, คน, รบกวน, ทำให้วุ่นวาย |
มนฺถติ มนฺถํ
|
ภู (อ) [ธป] |