มนฺต

มนฺเตติ มนฺตยติ นิมนฺเตติ อามนฺเตติ มนฺตา มนฺโต การิต-มนฺตาเปติ มนฺตาปยติ

• นิมนฺเตติ  ก. นิมนต์, เชื้อเชิญ [นิ+มนฺต]  
  อา. นิมนฺตยิตฺถ ราชานํ เชิญเสด็จพระราชา - ส.
• อามนฺเตติ  ก. เรียก, ให้หา [อา+มนฺต] 
  อา. อามนฺตยิตฺถ เทวินฺโท วิสฺสกมฺมํ มหิทฺธิกํ ท้าวเทวินทร์รับสั่ง ให้หาวิศวกรรม ผู้เรืองฤทธิ์มา - ส.
• มนฺตา  น. เป็นชื่อของปัญญา.
• มนฺโต  น. มนต์, มนตร์, ความลับ หรือข้อซึ่งหารือกัน อย่าง 1  เป็นชื่อของเวท ซึ่งเป็นคัมภีร์ของพราหมณ์ (มีองค์ 6 คือ สิกฺขา นิรุตฺติ กปฺโป พฺยากรณํ โชติสตฺถํ ฉนฺโทวิจิติ) อย่าง 1 - ส. 
  จตุกฺกณฺโณ มนฺโต ข้อหารือระหว่าง 2 คน, 'หารือ 4 หู.' 
  ฉกฺกณฺโณ มนฺโต ข้อหารือระหว่าง 3 คน, 'หารือ 6 หู. (อ. 352).
  อนิคุยฺหมนฺตํ ไม่ซ่อนบังความลับไว้ (ปณฺฑรกชาตก).