พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
ลุ่ม |
ค. โปณ นินฺน อโธคต | |||
ลุ่มน้ำ |
น. ชลาสย. คงฺคาธาร. | |||
ลุ่มลึก |
ค. นิปก สเมกฺขการี ทูรทสฺสี | |||
ลุ่มหลง |
ก. ปมุยฺหติ อภิรมติ วิสีทติ | |||
ลุ่มๆ ดอนๆ |
ค. วิสม สมวิสม | |||
ลุ่ย |
(เลื่อนหลุด) | ก. ขียติ ชิรติ (อุ. ทสา ขียติ) | ||
ลุ่ย |
(สิ้นเชิง) | กวิ. เกวลํ [ไม่มีทางสู้ ในคำว่า แพ้ลุ่ย] | ||
ลุ้ง |
น. เปฬา, มญฺชุสา, | |||
ลูก |
ดู บุตร, ธิดา. | บุตร, ธิดา | ||
ลูกกบ |
น. เภกจฺฉาป. | |||
ลูกกรง |
น. อโยสลากาวรณ., | |||
ลูกกรอก |
น. คพฺภมตสรีร., | |||
ลูกกระดุม |
ดู กระดุม. | |||
ลูกกระพรวน |
น. ขุทฺทฆณฺฏิกา, กิงฺกิณี, กิงฺกิณิกา, | อุปกรณ์ | ||
ลูกกระสุน |
น. ติปุคุฬิกา, | อาวุธ | ||
ลูกกระเดือก |
น. คล. กณฺฐ. | ร่างกายและส่วนประกอบ | ||
ลูกกระโปก |
น. อณฺฑ., | ร่างกายและส่วนประกอบ | ||
ลูกกลอน |
น. ปิณฺฑโอสถ., | ยา | ||
ลูกกลิ้ง |
น. ปริวฏฺฏก., สมีกรณยนฺต., | |||
ลูกกวาง |
น. มิคฉาปก. | สัตว์, กวาง, ลูกสัตว์ |