พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
หัวหน้าแก๊ง |
น. กลหนายก. | บุคคล, ตำแหน่ง | ||
หัวหลิม |
ค. อติขุทฺทกสีส | ลักษณะทางกาย | ||
หัวหอม |
น. สุกนฺทก. ปลณฺฑุ. | พืช, ไม้ล้มลุก, อาหาร | ||
หัวอก |
ดู ใจ. | จิตใจ | ||
หัวอ่อน |
ดู ว่าง่าย. | ลักษณะนิสัย | ||
หัวเก่า |
ค. ปุราณคติก ปุราณภูต อตีตกาลิก ปริชิณฺณ | |||
หัวเข่า |
ดู เข่า. | ร่างกายและส่วนประกอบ | ||
หัวเงื่อน |
น. คณฺฐิ, คณฺฐิกา, | |||
หัวเชื้อสุรา |
น. กิณฺณ., | |||
หัวเดียวกระเทียมลีบ |
ค. เอกก อสหาย อนุปตฺถมฺภก | |||
หัวเถิก |
ค. ขลฺลาต นิกฺเกส | |||
หัวเพลา |
น. อกฺขสีส., | |||
หัวเมือง |
น. นิคม. | |||
หัวเม็ด |
น. ถมฺภวฏฺฏุลกูฏ. | |||
หัวเราะ |
น. เกฬิ, หสน., หสิต., หสฺส. หาส. ปริหาส. ชคฺฆิตา, ก. ชคฺฆติ หสติ ปมฺหยติ ทปฺปติ |
กิริยาอาการ, หัวเราะ | ||
หัวเราะก๊ากๆ |
น. มหาหาส. อฏฺฏหาส. ก. อจฺจาสทฺเทน หาสติ |
กิริยาอาการ, หัวเราะ | ||
หัวเราะคิกคัก |
น. อธมหาส. มนฺทหาส. ก. ปหสติ ปชคฺฆติ, มนฺทสทฺเทน หสติ, อวินีโต วิย หสติ |
กิริยาอาการ, หัวเราะ | ||
หัวเราะร่วน |
น. มหาหาส. อฏฺฏหาส. | กิริยาอาการ, หัวเราะ | ||
หัวเราะลั่น |
น. อฏฺฏหาส. มหาหาส. ก. มหาหสิตํ หสติ |
กิริยาอาการ, หัวเราะ | ||
หัวเราะหึๆ |
น. กุกฺกุฏีรว. มนฺทหาส. ก. กุกฺกุฎี วิย รวติ |
กิริยาอาการ, หัวเราะ | ||
หัวเราะเบาๆ |
น. มนฺทหาส. ก. มนฺทํ หสติ |
กิริยาอาการ, หัวเราะ | ||
หัวเราะเยาะ |
น. เกฬิ, อนุหสนา, อวหสน., ปริหาส. อุปหาส. อวญฺญา, โอหีฬนา, ก. หสติ อวหสติ ปริหสติ อุปหสติ อุชฺชคฺฆติ อุปฺผณฺเฑติ |
กิริยาอาการ, หัวเราะ | ||
หัวเราะเยาะเย้ย |
น. สนิคฺคหหาส. | กิริยาอาการ, หัวเราะ | ||
หัวเรี่ยวหัวแรง |
น. มุขฺโยปตฺถมฺภ. ปธานงฺค., มุขฺยโกฏฺฐาส. | |||
หัวเรือ |
น. นาวาสีส., นาวาภิมุข., | พาหนะและส่วนประกอบ, เรือ |