พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
ริมน้ำ |
น. นทีปสฺส. นทีตีร., | |||
ริมฝั่ง |
น. อนุตีร., นทีตีร., อุปกูล. | |||
ริมฝีปาก |
น. โอฏฺฐ. อธร. ทนฺตาวรณ., ทสนจฺฉท. ทนฺตจฺฉท. ทนฺตมํส. ทนฺตวาส. | |||
ริษยา |
ดู อิจฉา. | |||
ริเริ่ม |
น. อารมฺภ. มูลารมฺภ. สมารมฺภ. อารภน., นวกปฺปนา, ก. อารภติ ปฏฺฐเปติ กกิ. อารทฺธ |
|||
ริ้น |
น. สูจิมุข. มกส. | |||
ริ้ว |
น. เลขา, วลิ, จีรก., ทีฆปฏฺฏิกา, | |||
ริ้วรอย |
น. วลิ, ภงฺค. | |||
รี |
ค. อณฺฑาการ สิงฺคาการ อนุปุพฺพสิขรีภูต | |||
รีด |
(~ผ้า) | ก. วตฺถานิ มชฺชติ | ||
รีด |
(ขูด~) | ดู ขูดรีด. | ||
รีดนม |
น. ทุหณ., ทูหน., โทห. ก. ทุหติ โทหติ |
|||
รีดนาทาเร้น |
สำ. ปสยฺห อาทาติ, ปสยฺห คณฺหาติ | |||
รีดผ้า |
ก. วตฺถานิ มชฺชติ | |||
รีดลูก |
ดู ทำแท้ง. | |||
รีดไถ |
ก. ปสยฺห อาทาติ | |||
รีบ |
น. ชว.., ชวน., ก. ชวติ ตรติ กกิ. ตรมาน |
|||
รีบด่วน |
ค. อติตุริต สาหสิก อจฺจายิก ตรมาน กวิ. ตุริตํ ตุวฏํ สหสา |
|||
รีบทำให้เสร็จ |
ก. สหสา สมฺปาเทติ | |||
รีบรุด |
ก. ตุริตํ ยาติ, อภิธาวติ, สหสา ปกฺขนฺทติ |