พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
รุ่งสว่าง |
น. ปภาต. | |||
รุ่งสาง |
น. ปภาต. | |||
รุ่งอรุณ |
น. อรุณ. อรุโณทย. อุทณฺห. อุทย. ปจฺจูสกาล. อรุณุคฺคมน., ปภาต. ทินมุข., ก. อุเทติ อาวิภวติ |
|||
รุ่งเช้า |
ดู เวลาเช้า. | เวลา | ||
รุ่งเรือง |
น. ชุติ, โชติ, กนฺติ, เตช. ปภาว. ปกาส. อิชฺฌน., อาภา, โอภาส. ชลน., ทิตฺติ, นิภา, ปชฺโชต. ภาส. โรจน., วิโรจน., วิภว. สมิชฺฌน., สิริ, โสภคฺค., ค. ชุติมนฺตุ ชุตินฺธร โชตก โชติก โชตน ปภสฺสร วิโรจมาน อิทฺธ ปกฏฺฐ ปกฺกาส อุชฺชล ชลิต ปชฺชลิ ผีต สนฺนิภ ภาสุร เตชสฺสี ก. อาภาติ ภาติ ทิปฺปติ ชลติ ปชฺชลติ ราชติ โรจติ โรเจติ อติโรจติ วิโรจติ ตปติ ททฺทลฺลติ ทลติ |
รุ่งเรือง | ||
รุ่งแจ้ง |
ดู รุ่งอรุณ. | |||
รุ่งโรจน์ |
ดู รุ่งเรือง. | รุ่งเรือง | ||
รุ่น |
น. อายุ. วย. กาล. สมย. ยุค., | |||
รุ่นกระทง |
น. ตรุณกุกฺกุฏ. | |||
รุ่นกำดัด |
น. โยพฺพญฺญ., โยพฺพนภาว. ค. โยพฺพนปฺปตฺต |
|||
รุ่นตะกอ |
ค. โยพฺพนปฺปตฺต | |||
รุ่นน้อง |
ค. กนิฏฺฐ | |||
รุ่นพี่ |
ค. วุฑฺฒตร เชฏฺฐ | |||
รุ่นลูกหลาน |
น. อนาคตปรมฺปรา, | |||
รุ่นหลัง |
ค. ปจฺฉิม (อุ. ปจฺฉิมา ชนตา) | |||
รุ่นเก่า |
ค. อตีต ปุราณ | |||
รุ่นเดียวกัน |
ค. สมวยฏฺฐ | |||
รุ่นเยาว์ |
ค. ยุว พาล | |||
รุ่ม |
(มาก) | ค. มหนฺต | ||
รุ่ม |
(ร้อนผ่าว) | ก. สนฺตปติ ฑยฺหติ |