พจนานุกรมไทย-บาลี
| ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
|---|---|---|---|---|
กุหลาบพันปี |
น. อโสกวิเสส. | พืช, ดอกไม้ | ||
กุเรื่อง |
ก. นวํ ปริกปฺเปติ | |||
กุเวร |
(พญายักษ์) | น. กุเวร. เวสฺสวณ. ยกฺขาธิป. นรวาหน. ธนปติ. ธเนส. | ||
กุ่ม |
(ต้น~) | น. วรณ. วรุณ. วรุณกฏฺฐ. กกุธ. กุกฺกุธ. กเรริ. นีป. กรญฺช.
กุ่ม น. ชื่อไม้ต้น ใบเป็นใบประกอบมีใบย่อย 3 ใบ… |
พืช, ไม้ต้น | |
กุ่มบก |
น. สุณฺณิก.
กุ่ม น. ชื่อไม้ต้น ใบเป็นใบประกอบมีใบย่อย 3 ใบ… |
พืช, ไม้ต้น | ||
กุ้ง |
น. สตวงฺก. สตฺตวงฺก. สวํก. สวงฺก. ชลวิจฺฉิกา, | สัตว์, สัตว์น้ำ, ท่าทาง | ||
กุ้งก้ามกราม |
น. มหาสวํก. มหาโกสสวํก. | สัตว์, สัตว์น้ำ, ท่าทาง | ||
กุ้งนาง |
น. โกสมจฺฉ. | สัตว์, สัตว์น้ำ, ท่าทาง | ||
กุ้งฝอย |
น. ชลวิจฺฉิกา, | สัตว์, สัตว์น้ำ, ท่าทาง | ||
กุ้งยิง |
น. อกฺขิตลปิฬกา, | โรค | ||
กุ้งแห้ง |
น. สุกฺขสตวงฺก. | อาหาร | ||
กุ๊ก |
ดู พ่อครัว. | บุคคล, อาชีพ | ||
กุ๊น |
สำ. ทสายุตฺตํ กโรติ | |||
กุ๊ย |
น. นิรตฺถกปุคฺคล. | บุคคล | ||
กุ๊ยข้างถนน |
น. ปนฺถทูสก. | บุคคล | ||
กูฏาคาร |
น. กูฏาคาร.., | อาคารและส่วนประกอบ | ||
กูณฑ์ |
ดู ไฟ. | ไฟ | ||
กูบ |
น. ปกุพฺพร.
กูบ น. ประทุนหลังช้าง,… |
พาหนะและส่วนประกอบ | ||
กู่ |
น. อุกฺกฏฺฐิ, | |||
กู่ร้อง |
ค. นิกูชิต ก. นิกูชติ วิกูชติ |