พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
ระบายท้อง |
น. วิเรจน., ก. วิเรเจติ |
|||
ระบายน้ำ |
น. นิทฺธมน., ชลาปวาหน., ชลนิคฺคม. นิพฺพาหนกมฺม., ก. อปวาเหติ, ชลํ นิสฺสาเรติ, อุทกํ นินฺเนติ (นิ+เนติ) |
|||
ระบายสี |
น. ปิญฺชน., วณฺณาเลป. ก. ปิญฺชติ, วณฺณํ อาเลปติ, วณฺณเลปํ กโรติ รญฺเชติ |
|||
ระบายอากาศ |
ก. วาตํ ปเวเสติ, วาตํ นิกฺขาเมติ | |||
ระบำ |
ดู เต้นรำ. | |||
ระบำปลายเท้า |
(บัลเลต์) | น. นจฺจวิเสส. | ||
ระบิล |
น. อธิกรณ., อฏฺฏ. อตฺถ. กรณี, | |||
ระบิลเมือง |
น. รฏฺฐนีติ, | |||
ระบือ |
น. ปวายน., อพฺภุคฺคมน., ปตฺถรณ., วิสรณ., ค. อพฺภุคฺคต สุปากฏ อภิญฺญาต ก. ปวายติ อพฺภุคฺคจฺฉติ ปตฺถรติ |
|||
ระบุ |
น. กิตฺตน., ปริกิตฺตน., สงฺขา, สูจน., ก. กิตฺเตติ สูเจติ นิรูเปติ อุปลกฺเขติ ววฏฐเปติ นิทฺทิสติ |
|||
ระฟ้า |
ค. มหาอุพฺเพธ มหาอุจฺจ อตฺยุจฺจ | |||
ระมัดระวัง |
น. อวิปฺปวาส. อปฺปมาท. สํยม. สํวร. สญฺญม. อารกฺข. อารกฺขา, ชาครตา, ชาคริยา, เนปกฺก., ปฏิสงฺขา, ปฏิสงฺขาน., ทกฺขิย., สเมกฺขา, ค. อปฺปมตฺต สติมนฺตุ สกฺกจฺจการี นิสมฺมการี สเมกฺขการี สมนฺตทสฺสี สาวธาน ก. อนุวิคเณติ สํวรติ ปฏิสงฺขาติ ปริหรติ, สตึ อุปฺปาเทติ, อนฺตรายํ นิเวเทติ, นิสมฺม กโรติ, อปฺปมตฺโต ภวติ |
|||
ระมัดระวังไว้ก่อน |
น. ปุพฺโพปาย. สเมกฺขา, | |||
ระมาด |
ดู แรด.
ระมาด น. แรด. (ข. รมาส). |
|||
ระยะ |
น. รย. วาร. อพฺภนฺตร., เวคปฺปมาณ., | |||
ระยะ 1 ศอก |
น. หตฺถ. ค. รตนิ รตนิก |
|||
ระยะกว้าง |
น. วิตฺถตปฺปมาณ., | |||
ระยะก้อนดินตก |
น. เลฑฺฑุปาต. | |||
ระยะทางเป็นไมล์ |
(mileage) | น. ทูรปฺปมาณ., โกสสงฺขฺยา, | ||
ระยะพอได้ยิน |
น. โสตวิสย. โสตปถ. ค. โสตวิสยก |