พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
ฟังได้ |
ดู ฟังขึ้น. | |||
ฟังไม่ได้ยิน |
ค. สวนาโคจร อสฺสุติโคจร | |||
ฟัน |
(อวัยวะ) | น. ทนฺต. ทฺวิช. ทิช. ลปนช. ทสน. ทํสน. รทน. รท. อารท. | ||
ฟัน |
(กิริยา) | ก. ฉินฺทติ เกี่ยวกับฟัน ค. ทนฺตช ทนฺตายตฺต |
||
ฟันกราม |
น. ปึสกทนฺต. | |||
ฟันดาบ |
น. อสิกีฬา, | |||
ฟันน้ำนม |
น. ขีรทนฺต. | |||
ฟันน้ำนมขึ้น |
น. ทนฺตุคฺคม. ก. ทนฺตา ชายนฺติ |
|||
ฟันปลอม |
น. ทนฺตาวลิ, กิตฺติมทนฺต. | |||
ฟันหน้า |
น. ปมุขทนฺต. | |||
ฟันหัก |
น. ขณฺฑิจฺจ., | |||
ฟันเฟือง |
น. เนมิทนฺต. สงฺฆฏฺฏิกจกฺกทฺวย., | |||
ฟันเลื่อย |
น. กกจทนฺต. | |||
ฟันให้เป็นรอย |
ก. ลกฺขณํ ฉินฺทติ | |||
ฟั่น |
ก. กนฺตติ วฺยาวฏฺเฏติ | |||
ฟั่นเชือก |
ก. รชฺชุํ สนฺตาเนติ | |||
ฟั่นเฝือ |
ดู ยุ่งเหยิง. | |||
ฟั่นเฟือน |
น. มิทฺธ., ปจลายิกา, ปโมห. ก. ปปญฺเจติ |
|||
ฟั้น |
ก. ปริมทฺทติ | |||
ฟาก |
น. เวฬุผลก., |