พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
ปูนสอ |
ดู ปูนขาว. | วัสดุ | ||
ปูนหิน |
น. สุธาสิลา, | วัสดุ | ||
ปูนอัดกรอบกระจก |
น. กาจฆฏกาเลป. | วัสดุ | ||
ปูนอุดรอยรั่ว |
ก. กาจฆฏกาเลป. | วัสดุ | ||
ปูนแดง |
น. ตมฺพจุณฺณ., | วัสดุ | ||
ปูพรม |
ก. โกชวํ ฉาเทติ, … สนฺถรติ | |||
ปูพื้น |
ก. ปทรานิ อตฺถรติ, ผลกาทีหิ สนฺถรติ | |||
ปูมหลัง |
ดู พื้นเพ. | |||
ปูลาด |
(~อาสนะ) | น. ปญฺญตฺติ, ถรณ., อตฺถรณ., อวตฺถรณ., ฐปน., ปญฺญาปน., สนฺถร. สนฺถรณ., สนฺถาร. ค. สนฺถรณก ก. อตฺถรติ สนฺถรติ ปตฺถรติ กกิ. ปญฺญตฺต อตฺถต |
||
ปูหญ้า |
ก. ติณานิ อตฺถรติ, สทฺทลขณฺเฑหิ อตฺถรติ | |||
ปูหิน |
น. ปาสาณํ ปตฺถรติ, สิลํ ปตฺถรติ | |||
ปูอาสนะ |
ดู ปูลาด. | ที่นั่ง | ||
ปูเสื่อ |
ก. กฏสารกํ ปตฺถรติ, กฎสารกํ ปญฺญาเปติ | |||
ปู่ |
น. อยฺยก. ปิตามห. มหาปิตุ. | บุคคล, ครอบครัว-ญาติ | ||
ปู่ทวด |
น. ปปิตามห. ปิตามหยฺยก. ปยฺยก. เปยฺยก. | บุคคล, ครอบครัว-ญาติ | ||
ปู่ย่าตายาย |
น. ปุพฺพปุริส. อาทิปุริส. โคตฺต., ปปิตามห. | บุคคล, ครอบครัว-ญาติ | ||
ปู่โสมเฝ้าทรัพย์ |
น. นิธิปาลกภูต. | บุคคล | ||
ปเวณี |
น. ปเวณิ, | |||
ป่น |
ค. จุณฺณ สญฺจุณฺณ สญฺจุณฺณิต ก. จุณฺเณติ สญฺจุณฺเณติ ปึสติ ฆํสติ |
|||
ป่นปี้ |
ดู ย่อยยับ. |