พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
ปลูกฝังให้มีเรือน |
ก. ฆรพนฺธเนน พนฺธติ | |||
ปลูกฝี |
น. โรคพีชปฺปเวสน., มสูริกานิวารกปฏิการ. ก. โรคพีชานิ ปเวเสติ, … สงฺกาเมติ |
|||
ปล่อง |
ดู ช่อง. | |||
ปล่องควัน |
น. ธูมนิคฺคม. ธูมนาฬ. ธูมนาฬิกา, ธูมเนตฺต., | |||
ปล่องภูเขาไฟ |
น. นรกาวาฏ. | |||
ปล่องไฟ |
ดู ปล่องควัน. | |||
ปล่อย |
น. โมจน., ปโมจน., วิโมจน., ปหาน., มุญฺจน., สคฺค. นิจฺฉารณ., ก. มุญฺจติ ปมุญฺจติ โมเจติ ปโมเจติ นิจฺฉาเรติ โอสชฺชติ |
|||
ปล่อยความรู้สึกออกมา |
น. ปคฺฆราปน., | |||
ปล่อยตัว |
ก. โอสีทติ, คาหํ โมเจติ, อตฺตานํ น คเณติ | |||
ปล่อยตัวไป |
ก. หตฺถโต วิสฺสชฺเชติ | |||
ปล่อยทิ้ง |
ก. จชติ | |||
ปล่อยน้ำลายไหล |
ก. ลาลํ สนฺเทติ | |||
ปล่อยประกายไฟ |
ก. ผุลิงฺคานิ วิสฺสชฺเชติ | |||
ปล่อยปละละเลย |
น. อนวธานตา, อสฺสวณตา, ก. จชติ ชหติ ปชหติ วิชหติ วชฺเชติ นิกฺขิปติ โอสชฺชติ |
|||
ปล่อยมือ |
สำ. ค. นิกฺขิตฺตธุร ก. ธุรํ นิกฺขิปติ |
|||
ปล่อยลม |
(~จากยางรถ) | ก. วายุปูรึ หาเปติ | ||
ปล่อยลูกศร รถ สัตว์ |
ก. วิสฺสชฺเชติ | |||
ปล่อยวาง |
(~ภาระ) | ก. ภารํ อปเนติ | ||
ปล่อยเกาะ |
ดู ทอดทิ้ง, ทอดธุระ | |||
ปล่อยเรือลงน้ำ |
ก. นาวํ ปฺลาเวติ |