พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
ปรัศนี |
น. ปุจฺฉาจิณฺห., | |||
ปรัศว์ |
น. ปสฺส. | |||
ปรากฏ |
น. ปจฺจุปฏฺฐาน., ปญฺญาณ., ปาตุภาว. อุปฺปาท. อุทย. ค. วิสฺสุต ปากฏ ปตีต ขฺยาต ปญฺญาต อภิญฺญาต วิทิต ภูต สนฺทิฏฺฐ ก. อุปฏฺฐาติ ขายติ ปญฺญายติ อกฺขติ ทิสฺสติ สนฺทิสฺสติ อาวิภวติ ปาตุภวติ |
|||
ปรากฏการณ์ |
น. อพฺภุตธมฺม. อพฺภุต., ปจฺจุปฏฺฐาน., | |||
ปรากฏขึ้นมาลางๆ |
สำ. ทูเร ติฏฺฐติ | |||
ปรากฏชัด |
น. ปจฺจกฺข. | |||
ปรากฏตัว |
ก. ปากฏีภวติ ปาตุภวติ อาวีภวติ สนฺทิสฺสติ | |||
ปรากฏผลออกมา |
ก. อธิวตฺตติ สนฺทสฺสีภวติ | |||
ปรากฏอยู่ |
ก. ทิสฺสติ ขายติ ปฏิภาติ | |||
ปรากฏเฉพาะ |
ก. ปฏิทิสฺสติ | |||
ปรากฏเหมือน |
ก. ขายติ | |||
ปรากฏเห็น |
ก. ทิสฺสติ | |||
ปรากรม |
น. ปรกฺกม. | |||
ปราง |
(แก้ม) | น. กโปล. กฎ. | ร่างกายและส่วนประกอบ | |
ปรางค์ |
(พระปรางค์) | น. เจติย., ถูป. | สถูปเจดีย์, อาคารและส่วนประกอบ | |
ปรางค์ |
(เรือนยอดเดียว) | น. มาฬ. | สถูปเจดีย์, อาคารและส่วนประกอบ | |
ปรางค์ |
(ยอด) | น. สิขร., | สถูปเจดีย์, อาคารและส่วนประกอบ | |
ปรางค์ปราสาท |
น. ปาสาทสิขร., | อาคารและส่วนประกอบ | ||
ปราชญ์ |
ดู บัณฑิต. | บุคคล | ||
ปราชัย |
น. ปราชย. | แพ้ชนะ |