พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
ปราโมช |
น. ปาโมชฺช., | |||
ปราโมทย์ |
น. ปโมท. ก. ปโมทติ |
|||
ปริ |
(แตก) | น. เภท. ก. โถกํ ภิชฺชติ |
||
ปริกัป |
น. ปริกปฺป. | |||
ปริขา |
(สนามเพลาะ) | น. ปริขา, | ||
ปริชน |
น. ปริชน. | |||
ปริซึม |
(prism) | น. ทีฆตุลฺยํสก. | ||
ปริญญา |
น. ธิติ, อุปาธิ. | |||
ปริญญานิพนธ์ |
(dissertation) | น. วิวรณ., วฺยาขฺยาน., | ||
ปริญญาบัตร |
น. อธิการปณฺณ., | |||
ปริณายก |
น. ปริณายก. ปรินายก. | |||
ปริตร |
น. ปริตฺต., | |||
ปรินิพพาน |
น. ปรินิพฺพาน., ค. ปรินิพฺพายี ปรินิพฺพุต ก. ปรินิพฺพาติ ปรินิพฺพายติ |
นิพพาน | ||
ปริพัตร |
น. ปริวตฺต., | |||
ปริพาชก |
น. ปริพฺพาชก. ปริพฺพาชิกา, | |||
ปริภาษ |
ดู ด่า. | |||
ปริมณฑล |
น. ปริมณฺฑล., | |||
ปริมาณ |
น. ปริมาณ., มตฺตา, | |||
ปริมาณต่ำที่สุด |
น. อปฺปตมสงฺขฺยา, เหฏฺฐิมปริจฺเฉท. เหฏฺฐิมปมาณ., | |||
ปริมาณปันส่วน |
น. นิยมิตาหารโกฏฺฐาส. |