พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
ปลงกรรมฐาน |
ก. กมฺมฏฺฐานํ ภาเวติ | |||
ปลงชีพ |
น. ปาณํ อติปาเตติ | |||
ปลงชีวิต |
น. โวโรปน., ก. ชีวิตา โวโรเปติ |
|||
ปลงธุระ |
ก. ธุรํ นิกฺขิปติ | |||
ปลงบริขาร |
ก. ปริกฺขารํ นิสฺสชฺชติ | |||
ปลงผม |
ดู โกนผม. | |||
ปลงพระชนม์ |
น. ราชนาสน., ราชฆาต. | |||
ปลงภาระ |
น. ภาโรโรปน., | |||
ปลงลง |
น. โอโรปน., โอหาร. โวโรปน., ก. โอหิต ก. โอตาเรติ โอโรเปติ นิกฺขิปติ โวโลเปติ |
|||
ปลงศพ |
ก. สรีรํ ฌาเปติ | |||
ปลงสังขาร |
น. อายุสงฺขารโวสฺสชฺชน., ก. อายุสงฺขารํ โอสฺสชฺชติ |
|||
ปลงสังเวช |
ก. สํเวคํ อาปชฺชติ, สํเวคํ ชเนติ, สํเวเชติ | |||
ปลงอนิจจัง |
ดู ปลงสังเวช. | |||
ปลงอาบัติ |
น. อาปตฺติเทสนา, สกโทสาวีกรณ., ก. อาปตฺตึ เทเสติ |
|||
ปลงใจ |
ดู ตกลงใจ. | |||
ปลงใจเชื่อ |
น. อธิมุตฺติ, อธิโมกข. ก. อธิมุจฺจติ |
|||
ปลด |
(~ปล่อยไป) | น. โอสฺสชฺชน., วิสํโยค. วิจฺเฉท. ก. โอสฺสชฺชติ |
||
ปลด |
(~จากตำแหน่ง) | น. ฐานจาวน., ฐานนฺตรจาวน., ก. ฐานา จาเวติ, ฐานนฺตรา จาเวติ |
||
ปลด |
(ห่วง, ม้า) | ก. วิโยเชติ | ||
ปลดตำแหน่ง |
น. ฐานจาวน., ฐานนฺตรจาวน., วินากรณ., ก. ฐานา จาเวติ, ฐานนฺตรา จาเวติ |