พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
นักวิ่ง |
น. ธาวก. | บุคคล | ||
นักว่ายน้ำ |
น. ปฺลวก. ตรก. | บุคคล | ||
นักศึกษา |
น. อชฺฌายก. สิกฺขก. สุตวนฺตุ. สิกฺเขตุ. โสตุ. เสกฺข. วิชฺชตฺถี. | บุคคล, ศึกษา | ||
นักษัตร |
น. นกฺขตฺต., | บุคคล, ดารา. | ||
นักสนม |
ดู นางสนม. | บุคคล, สนม | ||
นักสวด |
น. คายก. คายิกา, | บุคคล | ||
นักสอนศาสนา |
น. สามยิกาจริย. | บุคคล, ศาสนา | ||
นักสะสม |
น. สํหารก. | บุคคล | ||
นักสะสมแสตมป์ |
น. สาสนมุทฺทาวิเสสวิทู. มุทฺทาสํหารก. | บุคคล | ||
นักสังคมสงเคราะห์ |
น. พหุชนตฺถิก. ทานสํวิภาชก. | บุคคล | ||
นักสัตววิทยา |
น. ปสุวิชฺชาวิทู. | บุคคล, ศาสตร์-วิทยา | ||
นักสัทศาสตร์ |
น. สทฺทสตฺถวิทู. สรวิชฺชาวิทู. | บุคคล, ศาสตร์-วิทยา, เสียง | ||
นักสำรวจ |
น. ปริคฺคาหก. ปริกฺขก. | บุคคล | ||
นักสิทธิ์ |
น. อิสิ, อชินสาฏี. ตาปส. | บุคคล, นักบวช-ผู้ประพฤติธรรม | ||
นักสืบ |
น. จาร. จารปุริส. คุตฺตปุริส. คูฬฺหปุริส. โอจรก. สนฺเทสหร. อุปนิกฺขิตฺต. | บุคคล | ||
นักหนังสือพิมพ์ |
น. ปวตฺติปตฺตวิกฺเกตุ. | บุคคล | ||
นักอภิธรรม |
น. อาภิธมฺมิก. | บุคคล, ธรรมะ | ||
นักอภิปรัชญา |
น. ปรมตฺถวิทู. | บุคคล | ||
นักออกแบบ |
(designer) | น. อาเลขสมฺปาทก. | บุคคล | |
นักอักษรศาสตร์ |
น. วฺยากรณญฺญู. อกฺขรสตฺถญฺญู. | บุคคล, ศาสตร์-วิทยา |